หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2363

"คุณเฉิน ในเมื่อมีสิ่งมีชีวิตอยู่ที่นี่ จะเป็นไปได้มั้ยว่ามีคนอาศัยอยู่ที่นี่ด้วย?” หลิวชิงถามด้วยความสงสัย

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน อย่างไรก็ตาม สถานที่นี้ค่อนข้างแปลก ดังนั้นทุกคนจะต้องระมัดระวังตัวให้ดี” เฉินผิงตอบ

ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงตามหลังเฉินผิงอย่างใกล้ชิดด้วยความระมัดระวังสูงสุด พวกเขาค่อยๆ เคลื่อนไปข้างหน้าอย่างช้าๆ แม้ว่าพวกเขาจะระมัดระวังอย่างมาก แต่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการเหยียบกระดูกสีขาวจำนวนมากที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วไปได้

จำนวนของกระดูกมีมากจนล้นหุบเขา พวกเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงการเหยียบกระดูกได้แม้ว่าพวกเขาจะใช้ความระมัดระวังแล้วก็ตาม

กร็อบ! กร็อบ! กร็อบ!

ทันใดนั้นก็มีเสียงเป็นจังหวะดังขึ้น เสียงนั้นดังเสียดหู สะท้อนผ่านหุบเขาอันเงียบสงบ

เฉินผิงหยุดกะทันหันและกวาดตามองรอบๆ อย่างตระหนก

คนอื่นๆ ต่างก็อยู่ในอาการตื่นตระหนกเช่นกัน พวกเขาพยายามระบุต้นตอที่มาของเสียงนั่น

แต่เพียงไม่นาน พวกเขาก็ได้ตระหนักว่าเสียงกระทบกันนั้นคือเสียงสะท้อนที่ดังกึกก้องไปทั่วทั้งหุบเขา

"คุณเฉิน ดูสิ!” หลิวหรุ่ยตะโกน