"เอาล่ะ สิ่งที่เราต้องกังวลในตอนนี้ก็คือการกำจัดภูตผีเหล่านี้ให้สิ้นซาก ฉันไม่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มาจากไหน แต่พวกมันสามารถไล่ติดตามเราอย่างไม่ลดละ” ถงไห่หยางกล่าว
ขณะที่พวกเขากำลังพูด ก็มีเสียงตะโกนก็ดังขึ้น ตามมาด้วยการต่อสู้ที่วุ่นวาย
ภูตผีบางตัวไล่ตามพวกเขามาจนทัน ทำให้เหลิ่งอู๋เต้าและคนอื่นๆ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหนีอีกครั้ง
ขณะเดียวกัน เฉินผิงและคนอื่นๆ กำลังพักผ่อนบนเนินเขา การต่อสู้ติดต่อกันทำให้ทุกคนรู้สึกเหนื่อยล้า
นับตั้งแต่ที่พวกเขาเข้าไปในเหวลึก พวกเขาแทบไม่ได้พักผ่อน นับประสาอะไรกับการจะหาเวลาในการฟื้นพลังของพวกเขา
ตอนนี้ พลังของทุกคนใกล้จะหมดลงแล้ว แม้ว่าสถานที่นี้จะมีทรัพยากรมากมาย แต่พวกเขาก็ไม่มีเวลามากพอที่จะพักผ่อนได้
ยิ่งไปกว่านั้น ภูตผีเหล่านี้ยังคอยตามติดกลุ่มของพวกเขาราวกับกาวก็ไม่ปาน พวกมันคอยไล่ตามเฉินผิงและคนอื่นๆ อย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...