“เมื่อเราพบกับเหล่าภูตผีแล้วอย่าเพิ่งเคลื่อนไหว ให้ผมจัดการเอง คุณสองคนจะเข้ามาก็ต่อเมื่อผมจัดการคนเดียวไม่ไหวเท่านั้น” เฉินผิงบอกหลิวชิงและหลิวหรุ่ย
ทั้งสองพยักหน้า เนื่องจากการสังหารภูตผีเป็นวิธีการบำเพ็ญฌานของเฉินผิง พวกเขาจึงปล่อยภูตผีเหลานี้ให้เฉินผิงเป็นคนจัดการ
เมื่อเดินไปได้ระยะหนึ่งพวกเขาก็เห็นภูตผีกลุ่มใหญ่กำลังเข้ามา
ที่เดินนำหน้าพวกมันอยู่นั้นคือภูติผีในชุดเกราะต่อสู้ ตามด้วยสิ่งที่เฉินผิงสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นทหารของเขา
ภูตผีทั้งหมดนั้นสวมชุดโบราณและถือหอก เห็นได้ชัดว่าพวกมันดูคล้ายกับกองทัพโบราณ
กลุ่มนี้น่าจะเป็นกองทัพที่ล่มสลาย วิญญาณของพวกเขายังเหลืออยู่และกลายเป็นภูตผีในที่สุด
เมื่อเห็นการปรากฏตัวของภูตผีกลุ่มใหญ่อย่างกะทันหัน หลิวชิงและหลิวหรุ่ยก็ถึงกับหน้าซีด มีเพียงดวงตาของเฉินผิงเท่านั้นที่เปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น
สำหรับเขาแล้ว นี่เป็นทรัพยากรมากมายของสุดยอดแห่งพลัง
“ระวังตัวด้วย” เฉินผิงพูดกับหลิวชิงและหลิวหรุ่ย
จากนั้น เขาก็กระโจนเข้าใส่กลุ่มภูตผีพร้อมกวัดแกว่งกระบี่พิฆาตมังกร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...