หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2383
“ยังคิดจะหนีอยู่อีกเหรอ? วันนี้แกต้องตายอยู่ที่นี่!” เป้ายู่คุนพูดอย่างเย็นชา
“ราชันยุทธ์สองคนรุมเทพยุทธ์ ไม่ละอายใจกันบ้างเหรอครับ?” เฉินผิงเอ่ย
“เลิกพล่ามซะที มาจบกันได้แล้ว...”
เหยาชิงซัดหอกของเขาออกไปโดยไม่รีรอ ที่ปลายอาวุธของเขาเปล่งพลังที่เจิดจ้าและทรงพลังออกมา
เมื่อเป้ายู่คุนเห็นเช่นนั้น เขาก็จู่โจมเช่นกัน แม้ว่าเขาจะเหลือแขนเพียงข้างเดียว กระนั้นเงากรงเล็บจำนวนมากก็พุ่งไปที่เฉินผิง
เฉินผิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากสู้กลับ กระบี่พิฆาตมังกรส่องแสงและปัดการโจมตีที่มาจากชายทั้งสอง
โชคไม่ดีที่พลังวิญญาณของเฉินผิงกำลังจะหมด เฉินผิงรู้สึกว่าเขาเคลื่อนไหวช้าลง แถมพลังกระบี่ของเขายังแผ่วลงอีกด้วย
“ฮ่าๆๆ! ทำไมแกถึงไม่ยอมแพ้ล่ะ? ขัดขืนไปก็ไร้ประโยชน์ ถึงเราจะไม่ฆ่าแก แกก็ต้องตายจากความอ่อนล้าอยู่ดี”
เหยาชิงสังเกตเห็นว่าพลังของเฉินผิงใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว
“ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดู...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...