หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2384

เฉินผิงยังคงเงียบ ประกายเยือกเย็นฉายในส่วนลึกของดวงตาขณะที่เขากำกระบี่พิฆาตมังกรไว้แน่น

"หยุด!"

ขณะที่เหยาชิงกำลังจะวางมือบนศีรษะของเฉินผิง และเฉินผิงกำลังจะตอบโต้ มีเสียงตะโกนขัดจังหวะเหยาชิง

เหยาชิงรีบหันกลับมาและเห็นว่าเหลิ่งอู๋เต้ากับคนอื่นๆ มาถึงพอดี

เมื่อเห็นผู้มาเยือน เหยาชิงก็ดูตกใจเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด เฉินผิงประหลาดใจเช่นเดียวกัน

ตอนแรกเฉินผิงวางแผนว่าจะฆ่าเหยาชิงก่อน แล้วค่อยจัดการกับเป้ายู่คุน แต่เมื่อเหลิ่งอู๋เต้า และพรรคพวกของเขามาถึงแล้ว เฉินผิงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา แม้ว่าเขาจะมีพลังขั้นสูงสุดก็ตาม

บ้าชะมัด! นี่ฉันถูกชะตาลิขิตให้มาตายที่นี่เหรอ? เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะสบถในใจ

พอเห็นเหลิ่งอู๋เต้า เหยาชิงก็ชักมือกลับแล้วถามว่า “คุณเหลิ่ง ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”

“เหยาชิง คุณกำลังวางแผนอะไรอยู่? ถึงได้แยกตัวจากกลุ่มแล้วมาที่นี่กับเป้ายู่คุน หรือบางทีอาจจะมีความลับบางอย่างที่คุณไม่อยากให้เรารู้?” เหลิ่งอู๋เต้าถามพร้อมแสยะ

“เหยาชิง ในเมื่อคุณสามารถเพิ่มพลังได้โดยการฆ่าภูตผี ทำไมคุณถึงไม่แบ่งปันวิชาดีๆ แบบนี้กับเรา ทำไมถึงร่วมมือกับเป้ายู่คุนแค่คนเดียว? นี่คุณพยายามจะฉายเดี่ยวหรือไง? ดูเหมือนว่าคุณไม่จริงใจที่จะเข้าร่วมกับอาณาจักรลับของเรา เราอุตส่าห์ใจดีให้คุณขึ้นมาแทนที่สำนักฉุนหยาง ดูเหมือนว่าผู้ใช้วิชามารยังไงก็เลวอยู่วันยังค่ำ ไอ้คนไม่รู้จักสำนึกบุญคุณ!” ถงไห่หยางพูดกับเหยาชิง

เมื่อได้ยินอย่างนั้น เหยาชิงก็ทำหน้าเคร่งเครียดและรีบอธิบายกับถงไห่หยาง “คุณถง ผมทำพลาดไปแล้ว ผมยินดีที่จะแบ่งปันวิชาของผมกับทุกคน!”

ถงไห่หยางยิ้มและพูดกับเหลิ่งอู๋เต้า “เหลิ่งอู๋เต้า ในเมื่อพวกเขารู้ว่าตัวเองทำพลาด ดังนั้นเรื่องนี้เราจะยกโทษให้ เรื่องสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการฆ่าเฉินผิงและล้างแค้นให้กับลูกๆ ที่ตายไปของเรา”

เหลิ่งอู๋เต้าพยักหน้า จากนั้นหันไปหาเฉินผิงที่กำลังอ่อนแรง “แกคิดว่าจะหนีรอดไปได้งั้นเหรอ? ตอนนี้มีใครช่วยแกได้บ้างล่ะ? ใครก็ตามที่เหลิ่งอู๋เต้าผู้นี้หมายหัวจะไม่มีวันหนีไปได้”