เมื่อเห็นอย่างนั้น เหลิ่งอู๋เต้าก็ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจและรีบไล่ตาม "ท่าไม่ดีแล้ว ฉันหลงกลเขา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเจ้าเด็กนี่ยังมีพลังเหลืออยู่...”
เมื่อเห็นเช่นนั้น คนอื่นๆ ก็ตามไปเช่นกัน
ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าเฉินผิงจงใจยั่วยุเหลิ่งอู๋เต้า จากนั้นใช้แรงกระแทกจากหมัดของฝ่ายหลังเพื่อหลบหนี เป็นแผนของเขามาโดยตลอด!
ขณะที่เฉินผิงกำลังหนีเอาชีวิตรอด เหลิ่งอู๋เต้าและกลุ่มของเขาตามไปอย่างเร่งรีบ
แม้ว่าเฉินผิงจะปลดปล่อยพลังขั้นสูงสุดออกมาแล้ว แต่หัวของเขายังคงหมุนติ้ว และเขารู้สึกราวกับว่ากำลังจะเป็นลม
“จะหมดสติไม่ได้ ฉันจะปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด...” เขากัดลิ้นตัวเองอย่างแรงเพื่อตั้งสติ
อย่างไรก็ตาม ไม่ช้าเขาก็มาถึงทางตันในส่วนลึกที่สุดของหุบเขา เหวมืดมิดที่ปลายทางตรงแท่นบูชาถูกทำลาย
ภูตผีจำนวนนับไม่ถ้วนยังคงคืบคลานออกมาจากหุบเหว และหลังจากที่เห็นเฉินผิง พวกมันก็กวัดแกว่งมีดและเริ่มพุ่งเข้าหาเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...