หลังจากตรวจดูคันธนูที่ถืออยู่ เฉินผิงก็ยกคันธนูขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็นและลองดึงสายธนู
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะดึงแรงแค่ไหน สายธนูก็ไม่เขยื้อน
"เกิดอะไรขึ้น?" เฉินผิงตกตะลึง
หลังจากนั้น เฉินผิงก็ปลดปล่อยพลังขั้นสูงสุดของเขาเข้าไปในธนู ในที่สุดธนูก็ตอบสนอง
จากนั้นเฉินผิงก็พยายามดึงสายธนู และสายธนูก็สั่นเล็กน้อย
น่าเสียดายที่มันขยับแค่นั้น เฉินผิงยังดึงสายคันธนูไม่ได้อยู่ดี
เฉินผิงประหลาดใจ เขาใช้พลังขั้นสูงสุดไปกับการดึงสายธนูศักดิ์สิทธิ์จนหมดแล้ว
"ฮะ?" เฉินผิงรู้สึกงุนงง ฉันพยายามหนักมากกว่าจะรวบรวมตราพลังขั้นสูงสุดมาได้สองอัน และฉันก็พยายามออกแรงเต็มที่แล้ว แต่ฉันก็ยังดึงสายธนูศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...