ฟู่...
ทันใดนั้น ภูตผียักษ์ก็พ่นลมหายใจไปทางเฉินผิง
เจตจำนงสังหารแช่แข็งพื้นที่โดยรอบ ที่พื้นน้ำค้างแข็งหนาทึบเริ่มคืบคลานเข้าหาเฉินผิงและโอบล้อมเขาเอาไว้
เฉินผิงสัมผัสได้แต่สายลมแรงที่เย็นจัด ก่อนที่พื้นที่รอบตัวเขาจะเปลี่ยนเป็นสีขาว แม้แต่อากาศก็ยังเป็นน้ำแข็ง เขารู้สึกราวกับว่ากำลังติดอยู่ในพื้นที่นั้น
“บ้าชิบ เจ้านี่มันมีพลังขนาดนี้เลยเหรอ? ฉันไม่น่ามาสู้กับมันเลย...”
เฉินผิงนึกเสียใจกับการกระทำของเขา เขาไม่นึกเลยว่าภูตผีจะทรงพลังถึงเพียงนี้ แค่ลมหายใจก็สามารถกักตัวเขาไว้ได้แล้ว
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เฉินผิงต้องทำในขณะนั้นคือรอดออกไปให้ได้
เฉินผิงนึกถึงเพลิงวิญญาณของเขา เขาจึงพลิกฝ่ามือและเรียกลูกไฟสีฟ้าอ่อนขนาดเล็กออกมา
ขณะที่เขาเร่งพลังวิญญาณขึ้น เพลิงวิญญาณก็เริ่มลุกโชนและสว่างขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดเขาก็โยนลูกไฟไปยังพื้นที่ข้างหน้าเขา
ตูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...