“ไอ้สารเลว! รนหาที่ตายแท้ๆ!” เหลิ่งอู๋เต้าไม่สนใจที่จะเสียเวลาพล่ามเรื่องไร้สาระกับเฉินผิง เขาพร้อมที่จะเปิดฉากโจมตีในทันที
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เหลิ่งอู๋เต้าจะทันได้ขยับตัว รัศมีที่น่าสะพรึงกลัวก็พุ่งเข้ามา ครู่ถัดมา มีร่างสองสามร่างปรากฏขึ้นต่อหน้าเฉินผิงเพื่อปกป้องเขา
“กล้าดียังไงถึงมาดูหมิ่นคุณเฉิน? อยากตายหรือไง?” เตี้ยนจู่จ้องไปที่เหลิ่งอู๋เต้าอย่างดุร้าย เขาโบกมือไปในอากาศ แล้วปลดปล่อยคลื่นพลังลมปราณอันรุนแรงจนเหลิ่งอู๋เต้ากระเด็น
คนอื่นๆ ตกใจเมื่อเห็นเตี้ยนจู่ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าโดยไม่มีใครรู้ตัว แถมเตี้ยนจู่ยังเพิ่งแสดงพลังของผู้จำแลงให้พวกเขาประจักษ์เมื่อไม่นานมานี้
เหลิ่งอู๋เต้าตกใจเป็นอย่างมาก เขาลุกขึ้นยืนและมองไปที่เตี้ยนจู่ ผิวของเขาซีดเผือด
แม้ว่าเตี้ยนจู่จะยังไม่ได้เป็นผู้จำแลง แต่อย่างน้อยๆ เขาก็เป็นถึงราชันยุทธ์ระดับแปด พูดอีกอย่างคือเขาแข็งแกร่งเกินกว่าที่เหลิ่งอู๋เต้าจะจัดการได้
เหลิ่งอู๋เต้ารู้ว่าต้องให้ทุกคนช่วยกันสู้ถ้าคิดจะเอาชนะเตี้ยนจู่
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเฉินผิงและเยว่ปู้ฉินอยู่ที่นั่นด้วย เหลิ่งอู๋เต้ากับพรรคพวกจึงไม่ได้ถือไพ่เหนือกว่าอีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...