หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2402

เฉินผิงแค่นหัวเราะเย็นชา แล้วเดินไปหาเหลิ่งอู๋เต้าช้าๆ

หลังจากที่เฉินผิงก้าวไปข้างหน้าได้ไม่กี่ก้าว เหลิ่งอู๋เต้าก็หยุดหัวเราะทันที

เกิดเสียงดังปังตามมา เหลิ่งอู๋เต้าร่างระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นเลือดกระเซ็นไปทั่ว

ที่สำคัญก็คือ เหลิ่งอู๋เต้าเป็นหนึ่งในบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรลับแล ด้วยความที่เป็นราชันยุทธ์ระดับหก ทุกคนต่างรู้ว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน ไม่อย่างนั้นคงไม่มีใครยอมเชื่อฟังเขา

แต่แล้ว พวกเขาก็เพิ่งได้เห็นว่าเหลิ่งอู๋เต้าถูกสังหารด้วยลูกศรดอกเดียวจากเฉินผิง

เฉินผิงเหลือบมองธนูศักดิ์สิทธิ์ในมือ ขณะที่หัวใจของเขาเปี่ยมด้วยความตื่นเต้น ดูเหมือนว่า ธนูศักดิ์สิทธิ์จะแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคิดไว้มาก นอกจากธนูศักดิ์สิทธิ์แล้ว ฉันยังมีระฆังมังกรด้วย นี่ถ้าฉันใช้ระฆังมังกรได้ก็คงไม่ต้องกลัวใครอีกแล้ว!

“ธนูของคุณน่าทึ่งมาก คุณเฉิน!” ความอิจฉาแผ่ไปทั่วใบหน้าของชิงเอ๋อร์

“นี่คือธนูศักดิ์สิทธิ์ ถ้ามีธนูนี้ ผมจะสามารถฆ่าทุกคนในอาณาจักรลับแลได้ นับประสาอะไรกับ เหลิ่งอู๋เต้า” เฉินผิงตอบเรียบๆ

ใบหน้าของพวกที่มาจากอาณาจักรลับแลซีดเผือด เมื่อเห็นเฉินผิงฆ่าเหลิ่งอู๋เต้าด้วยตัวคนเดียว ไม่มีใครกล้าปริปากแม้แต่คำเดียว ห้ามไปทำให้เฉินผิงขุ่นเคืองเด็ดขาด! แถมเขายังมีเตี้ยนจู่อยู่ฝ่ายเดียวกันด้วย ถ้าพวกเขารวมพลังกันคงสามารถสังหารเราทุกคนได้ภายในไม่กี่วินาที!

"คุณเฉิน คุณเป็นเพียงเทพยุทธ์ระดับหก แต่กลับสามารถฆ่าเหลิ่งอู๋เต้าได้ เหลือเชื่อจริงๆ...” แม้แต่เตี้ยนจู่ก็ยังประหลาดใจ เพราะเขาไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะแข็งแกร่งขนาดนี้

“เทพยุทธ์ระดับหก?” เฉินผิงเผยรอยยิ้มก่อนที่จะปลดปล่อยพลังขั้นสูงสุดออกมาจนหมด

ทันใดนั้น แรงกดดันที่ไม่อาจมองเห็นก็แผ่ไปทั่วทั้งหุบเขา

ในขณะเดียวกัน ทุกคนก็เห็นว่าระดับการบำเพ็ญเพียรและรัศมีของเฉินผิงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

“เทพยุทธ์ระดับเจ็ด?”

“เทพยุทธ์ระดับแปด?”

"คุณเฉิน คะ-คุณเป็นผู้จำแลงงั้นหรือ?” เตี้ยนจู่รู้สึกเหลือเชื่อ

เฉินผิงไม่ตอบและกำหมัดแน่น ก่อนจะปลดปล่อยหมัดอันทรงพลังออกมา

หมัดของเขาซัดพลังจำนวนมหาศาลออกมา แล้วกลายเป็นลำแสงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

ภายในไม่กี่วินาที ลำแสงอันเจิดจ้าอีกสองสามสายก็ตามมา เกิดเสียงดังครืนหลายระลอกดังก้องไปทั่วบริเวณ หมัดของเฉินผิงเจาะผ่านหุบเขาจนกลายเป็นเส้นทางที่เชื่อมจากหุบเหวลึกไปยังอาณาจักรลับ

ภาพที่เห็นทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตกใจ และพวกเขามองเฉินผิงราวกับว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาด

“ผมใกล้จะได้เป็นแล้ว แต่ถึงยังไงผมก็ไม่กลัวถ้าต้องสู้กับผู้จำแลงในตอนนี้” เฉินผิงส่ายหัวเล็กน้อย แทนที่จะได้เป็นผู้จำแลง ฉันก็ยังเป็นเพียงราชันยุทธ์ระดับสูงสุด กระนั้นฉันก็สามารถเอาชนะผู้จำแลงได้สบาย เพราะฉันมีธนูศักดิ์สิทธิ์กับระฆังมังกร

“พลังขั้นสูงสุดมีประโยชน์จริงๆ ด้วย ดูเหมือนว่าหยินมัวจะไม่ได้โกหกฉัน” เฉินผิงรู้สึกขอบคุณ หยินมัว