หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2417

“สัตว์อสูรเหล่านี้เป็นสมุนของผมและพวกมันฟังคำสั่งของผม พวกมันแข็งแกร่งกว่าสัตว์ประหลาดหน้าตางี่เง่าของคุณอีกนะ” เฉินผิงหัวเราะเยาะ

“เป็นไปได้ยังไง? สัตว์อสูรเหล่านี้มาจากอาณาจักรลับของสัตว์อสูร ทำไมพวกมันถึงเชื่อฟังแก?” หลิวปู้เหว่ยไม่ยอมเชื่อว่าสัตว์อสูรจะทำตามคำสั่งของเฉินผิง

“ถ้าคุณไม่เชื่อ งั้นผมจะแสดงให้ดู!”

ว่าแล้วเฉินผิงก็หันไปหาสัตว์อสูรตัวใหญ่และออกคำสั่ง “โจมตีและทำลายสัตว์ประหลาดสีดำพวกนั้นซะ!”

เมื่อได้ยินคำสั่ง สัตว์อสูรก็คำรามดังลั่นและพุ่งเข้าโจมตี

สัตว์อสูรทั้งห้าจากนรกตระหนักว่าพวกมันด้อยกว่า จึงกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทาง พวกมันพยายามที่จะหลบหนีผ่านรอยแตกบนพื้นดินอย่างกระเสือกกระสน

อย่างไรก็ตาม สัตว์อสูรที่เพิ่งมาถึงยังคงไล่ตามอย่างไม่ลดละ ภายในเวลาไม่กี่นาที สัตว์อสูรน่าเกรงขามที่หลิวปู้เหว่ยเรียกมาก็เหลือเพียงกองกระดูก

ใบหน้าของหลิวปู้เหว่ยนั้นยากจะอธิบาย ขณะที่เขาจ้องไปยังกองกระดูก

ท้ายที่สุด เขาก็ถอนหายใจออกมาดังๆ และพูดว่า “เฉินผิง ความสามารถของแกเกินความคาดหมายจริงๆ ยังไงก็ตาม ถึงแกจะพยายามปกป้องคฤหาสน์จื้อเสี่ยวก็ไม่มีประโยชน์ สำนักใจทมิฬจะเป็นสำนักเดียวที่ได้ปกครองโลกมนุษย์และแปดมหาอาณาจักรลับ ด้วยศิษย์กว่าพันคนภายใต้บัญชาของฉัน ต่อให้ต้องทำลายอาณาจักรลับของประตูอัสนี ฉันก็จะไม่ปล่อยให้แกไปจากที่นี่ได้ ศิษย์แห่งปราสาทจันทร์เสี้ยว จงฟังคำสั่ง!”