“สัตว์อสูรเหล่านี้เป็นสมุนของผมและพวกมันฟังคำสั่งของผม พวกมันแข็งแกร่งกว่าสัตว์ประหลาดหน้าตางี่เง่าของคุณอีกนะ” เฉินผิงหัวเราะเยาะ
“เป็นไปได้ยังไง? สัตว์อสูรเหล่านี้มาจากอาณาจักรลับของสัตว์อสูร ทำไมพวกมันถึงเชื่อฟังแก?” หลิวปู้เหว่ยไม่ยอมเชื่อว่าสัตว์อสูรจะทำตามคำสั่งของเฉินผิง
“ถ้าคุณไม่เชื่อ งั้นผมจะแสดงให้ดู!”
ว่าแล้วเฉินผิงก็หันไปหาสัตว์อสูรตัวใหญ่และออกคำสั่ง “โจมตีและทำลายสัตว์ประหลาดสีดำพวกนั้นซะ!”
เมื่อได้ยินคำสั่ง สัตว์อสูรก็คำรามดังลั่นและพุ่งเข้าโจมตี
สัตว์อสูรทั้งห้าจากนรกตระหนักว่าพวกมันด้อยกว่า จึงกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทาง พวกมันพยายามที่จะหลบหนีผ่านรอยแตกบนพื้นดินอย่างกระเสือกกระสน
อย่างไรก็ตาม สัตว์อสูรที่เพิ่งมาถึงยังคงไล่ตามอย่างไม่ลดละ ภายในเวลาไม่กี่นาที สัตว์อสูรน่าเกรงขามที่หลิวปู้เหว่ยเรียกมาก็เหลือเพียงกองกระดูก
ใบหน้าของหลิวปู้เหว่ยนั้นยากจะอธิบาย ขณะที่เขาจ้องไปยังกองกระดูก
ท้ายที่สุด เขาก็ถอนหายใจออกมาดังๆ และพูดว่า “เฉินผิง ความสามารถของแกเกินความคาดหมายจริงๆ ยังไงก็ตาม ถึงแกจะพยายามปกป้องคฤหาสน์จื้อเสี่ยวก็ไม่มีประโยชน์ สำนักใจทมิฬจะเป็นสำนักเดียวที่ได้ปกครองโลกมนุษย์และแปดมหาอาณาจักรลับ ด้วยศิษย์กว่าพันคนภายใต้บัญชาของฉัน ต่อให้ต้องทำลายอาณาจักรลับของประตูอัสนี ฉันก็จะไม่ปล่อยให้แกไปจากที่นี่ได้ ศิษย์แห่งปราสาทจันทร์เสี้ยว จงฟังคำสั่ง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...