“เธอไม่รู้อะไร หลิงเฟิงคนนี้เคยชินกับการใช้อำนาจบาตรใหญ่ในหงเฉิง ถึงแม้ท่านนายกเทศมนตรีหลิงจะเป็นคนมือสะอาด ทำงานซื่อสัตย์สุจริต แต่เป็นเพราะยุ่งกับการงาน ดังนั้นจึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหลิงเฟิงเลยสักอย่าง และไม่มีใครกล้ามาพูดกับเขา ถึงได้กลายเป็นคนแบบนี้ ยังไงเรื่องนี้ขอให้ฉันไปถามท่านกู่ก่อนเถอะ”
ซูเหวินจงพูดจบ ก็เดินออกไปเลย ตรงไปถามหากู่เวิ่นเทียนแล้ว!
“นายไม่ควรลงมือหนักแบบนั้น แบบนี้ก็กลายเป็นเรื่องยุ่งยากขึ้นมาแล้วจริงๆ”
ซูอวี่ฉีมองไปยังเฉินผิงด้วยความเอือมระอาพร้อมเอ่ยพูดขึ้นมา
“ใครแตะต้องเธอ ฉันก็จะต่อยคนคนนั้น มีอำนาจใหญ่ขับฟ้ามาจากไหนก็ไม่ได้”
เฉินผิงมองซูอวี่ฉีพร้อมพูดด้วยใบหน้าจริงจัง
เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังแบบนี้ของเฉินผิงแล้ว ในใจของซูอวี่ฉีเกิดความรู้สึกหวานๆ ขึ้นมา กลอกตามองบนใส่เฉินผิงพร้อมเอ่ย“นายรีบไปหาที่หลบก่อนเถอะ ให้พ่อฉันไปหาท่านกู่ก่อน รอเรื่องจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว นายค่อยกลับมา”
ซูอวี่ฉีผลักเฉินผิงให้เดินออกไป เธอกลัวว่าหลังจากนี้หลิงเฟิงจะไปเกณฑ์คนกลับมาหาเรื่องจริงๆ
เฉินผิงทำอะไรไม่ได้ หลังจากโดนซูอวี่ฉีดันออกมา ก็ทำ ได้เพียงกลับไปที่บ้านไปก่อน ดีที่ข้อมูลในถาดชีซิงเพียงพอให้เขาฝึกฝนได้หนึ่งวัน หลังจากกลับบ้านไปเฉินผิงก็ไม่ได้ไปไหน อยู่แต่ในห้องทำการฝึกฝน!
เช้าวันที่สอง
ซูเหวินจงโทรศัพท์ไปหาเฉินผิงด้วยตัวเอง ให้เฉินผิงแวะไปหาที่บ้านตระกูลซู นี่เป็นสายโทรศัพท์จากพ่อตา เฉินผิงไม่เชื่อฟังก็ไม่ได้
ตอนที่เฉินผิงมาถึงบ้านตระกูลซูแล้ว ก็พบว่าซูเหวินจงจัดเตรียมกล่องขวัญไว้เต็มหลังรถ
“เฉินผิงอีกสักพักฉันจะพาเธอไปบ้านท่านนายกเทศมนตรีหลิง พูดกับท่านนายกเทศมนตรีหลิงให้ดีๆ และมอบของขวัญให้ท่านเป็นการขอโทษ ฉันรู้สึกว่านายกเทศมนตรีหลิงเป็นคนมีเหตุมีผล ไม่สร้างความลำบากใจให้เธอหรอก”
ซูเหวินจงพูดกับเฉินผิง
เดิมทีเฉินผิงคิดที่จะปฏิเสธ แต่เมื่อเห็นรอยคล้ำใต้ตาของซูเหวินจง ก็ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเมื่อวานนี้คงทุ่มเทเป็นอย่างมากเพื่อจัดการเรื่องนี้ให้เขา เฉินผิงจึงผงกหัวรับปาก!
ซูอวี่ฉีเดิมทีคิดอยากตามเขาไปด้วย แต่ว่าซูเหวินจงกลัวว่าถ้าซูอวี่ฉีตามไปด้วย หากเกิดความขัดแย้งขึ้นมาจะทำให้ไม่คุ้มกับที่เสีย จึงไม่ได้ให้เธอตามไปด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...