หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2449
หูหม่าซือและปรมาจารย์ค้อนเหล็กรู้สึกวิตกกังวลเมื่อเห็นการกระทำของเฉินผิง
เฉินผิงปล่อยเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราด มันดังมากจนแก้วหูของคนทั้งสองแทบฉีก
ฟิ้ว!
จากนั้นเขาก็ปล่อยสายธนู ลูกธนูโปร่งใสถูกยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า
ลูกธนูพุ่งแหวกอากาศไปด้วยความเร็วสูง ก่อให้เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว
เฉินผิงหมดแรงจนทรุดตัวลงกับพื้นพร้อมอาการเหนื่อยหอบอย่างหนัก
“ไม่เป็นไรใช่มั้ย เฉินผิง?” หูหม่าซือรีบวิ่งไปหาเฉินผิงและช่วยพยุงเขาขึ้นมา
เฉินผิงพยักหน้าตอบ "ผมไม่เป็นไร"
เมื่อพูดจบประโยค เขาจ้องไปที่ลูกธนูที่เขายิงออกไปอย่างใจจดใจจ่อ พร้อมกับความรู้สึกเป็นกังวลที่ท่วมท้นหัวใจของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...