หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2457
หูหม่าซือจ้องมองไปยังน้ำใสสะอาดของทะเลสาบ อดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลงเพื่อล้างหน้า ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะล้างสิ่งสกปรกทั้งหมดจากสองสามวันที่ผ่านมา
“ไม่นะ อย่า!” ปรมาจารย์ค้อนเหล็กร้องออกมาเมื่อเห็นว่าหูหม่าซือกำลังจะทำอะไร
น่าเสียดายที่มันสายเกินไปซะแล้ว หูหม่าซือจุ่มมือทั้งสองข้างลงในทะเลสาบ ทันทีที่เขาสัมผัสกับน้ำ รัศมีพลังก็เสียดแทงก็พุ่งออกมาจากน้ำทันที
พวกมันดูเหมือนกับดาบที่แหลมคม พวกมันพุ่งไปในทิศทางของหูหม่าซืออย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง โชคดีที่หูหม่าซือไหวตัวทันเมื่อได้ยินคำเตือนของปรมาจารย์ค้อนเหล็ก ขณะที่รัศมีพลังอันทะลุทะลวงกำลังจะโจมตีเขา เขาก็กระโดดถอยหลังและกลิ้งไปบนพื้น หลบเลี่ยงการโจมตีได้ทันท่วงที
หูหม่าซือที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่นลุกขึ้นยืนและเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขา “เหตุใดทะเลสาบจึงเปล่งรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวออกมาเช่นนี้? ผมเกือบจะถูกมันฆ่าซะแล้ว”
"หูหม่าซือ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?” เฉินผิงถามอย่างร้อนรน
“ผมไม่เป็นไร” หูหม่าซือพยักหน้าตอบ
เฉินผิงหันไปหาปรมาจารย์ค้อนเหล็กและถามว่า “นั่นอะไรครับ ปรมาจารย์ค้อนเหล็ก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...