หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2457

หูหม่าซือจ้องมองไปยังน้ำใสสะอาดของทะเลสาบ อดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลงเพื่อล้างหน้า ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะล้างสิ่งสกปรกทั้งหมดจากสองสามวันที่ผ่านมา

“ไม่นะ อย่า!” ปรมาจารย์ค้อนเหล็กร้องออกมาเมื่อเห็นว่าหูหม่าซือกำลังจะทำอะไร

น่าเสียดายที่มันสายเกินไปซะแล้ว หูหม่าซือจุ่มมือทั้งสองข้างลงในทะเลสาบ ทันทีที่เขาสัมผัสกับน้ำ รัศมีพลังก็เสียดแทงก็พุ่งออกมาจากน้ำทันที

พวกมันดูเหมือนกับดาบที่แหลมคม พวกมันพุ่งไปในทิศทางของหูหม่าซืออย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง โชคดีที่หูหม่าซือไหวตัวทันเมื่อได้ยินคำเตือนของปรมาจารย์ค้อนเหล็ก ขณะที่รัศมีพลังอันทะลุทะลวงกำลังจะโจมตีเขา เขาก็กระโดดถอยหลังและกลิ้งไปบนพื้น หลบเลี่ยงการโจมตีได้ทันท่วงที

หูหม่าซือที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่นลุกขึ้นยืนและเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขา “เหตุใดทะเลสาบจึงเปล่งรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวออกมาเช่นนี้? ผมเกือบจะถูกมันฆ่าซะแล้ว”

"หูหม่าซือ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?” เฉินผิงถามอย่างร้อนรน

“ผมไม่เป็นไร” หูหม่าซือพยักหน้าตอบ

เฉินผิงหันไปหาปรมาจารย์ค้อนเหล็กและถามว่า “นั่นอะไรครับ ปรมาจารย์ค้อนเหล็ก”