“เฉินผิง คุณรู้จักการตีเหล็กและการสกัดแร่มาก่อนหรือเปล่า? ไม่เช่นนั้น คุณจะมีทักษะที่เชี่ยวชาญในเวลาอันสั้นเช่นนี้ได้ยังไง?” ปรมาจารย์ค้อนเหล็กถามด้วยความเหลือเชื่อ
เฉินผิงส่ายศีรษะตอบ “ไม่เลยครับ ผมเพิ่งเรียนรู้ก่อนหน้านี้ บางทีผมอาจเข้าใจมันอย่างลึกซึ้งมากกว่า ผมจึงเชี่ยวชาญมันได้เร็วขึ้น”
“ไม่ว่าคุณจะมีความเข้าใจดีเพียงใด ก็ไม่มีใครที่เพิ่งเรียนรู้วิชาการตีเหล็กและการสกัดแล้วสามารถสกัดแร่วิญญาณระดับนี้ได้ด้วยการตีค้อนเพียงครั้งเดียว เจ้าหนู ในตอนนั้น เจ้าสำนักของสำนักหลอมเซียนผู้ซึ่งมีความเข้าใจและพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมในการตีเหล็ก แม้แต่เขาก็ไม่มีความสามารถในการสกัดแร่วิญญาณในระดับนี้ ทั้งๆ ที่เขาเชี่ยวชาญในทักษะด้านนี้” อสูรหุ้มเกราะแสดงความคิดเห็นด้วยความรู้สึกไม่อยากเชื่อ
“ถ้าเช่นนั้น บางทีความเข้าใจของผมอาจดีกว่าเจ้าสำนักสำนักหลอมเซียน” เฉินผิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ชั่วขณะนั้น ทั้งปรมาจารย์ค้อนเหล็กและอสูรหุ้มเกราะต่างพูดไม่ออก หากพวกเขาไม่เห็นชายผู้นี้สกัดแร่วิญญาณด้วยตาของตนเอง พวกเขาคงไม่มีทางเชื่อมันเด็ดขาด
“เฉินผิงมักจะทำให้ผู้คนประหลาดใจอยู่เสมอ คุณจะไม่แปลกใจอีกต่อไปเมื่อคุณรู้จักเขานานขึ้น” หูหม่าซือกล่าวเสริม
หูหม่าซือไม่รู้สึกแปลกใจเลยสักนิดที่เฉินผิงมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับการตีเหล็ก เพราะเขารู้ดีว่าชายผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดาตั้งแต่แรก สำหรับเขาแล้วไม่ว่าอะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น
“ช่วยพาผมไปสกัดแร่วิญญาณระดับสูงตอนนี้ได้มั้ย? หากเรามัวแต่สกัดแร่ระดับนี้ ผมเกรงว่าเราคงไม่สามารถทำให้อสูรหุ้มเกราะเหล่านี้อิ่มท้องได้ในเร็วๆ นี้แน่” เฉินผิงบอกเหตุผล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...