ต่อมาอสูรหุ้มเกราะก็พาเฉินผิงกลับมา
ตอนนั้นหูหม่าซือกับปรมาจารย์ค้อนเหล็กก็เกือบฟื้นกำลังแล้ว
เฉินผิงหยิบแก่นแร่ที่หลอมกลั่นได้ออกมาป้อนให้อสูรหุ้มเกราะ เมื่อพวกมันกินจนอิ่มต่างก็ซาบซึ้งใจในตัวเขาเป็นอันมาก
“ปรมาจารย์ค้อนเหล็ก ผมเกรงว่าด้วยพลังของตัวเองในยามนี้คงจะไม่สามารถไปช่วยเจ้าสำนักของคุณที่สำนักผลาญอัคคีได้ ไม่ว่ายังไงโปรดวางใจได้เลยว่าผมจะต้องคิดหาทางช่วยให้ได้หลังจากจัดการทุกอย่างในโลกมนุษย์เรียบร้อยแล้ว” เฉินผิงลั่นสัตย์สาบาน
ปรมาจารย์ค้อนเหล็กผงกศีรษะ
“ฉันเชื่อใจคุณนะ ต่อให้คุณจะช่วยเจ้าสำนักของพวกเราไม่ได้ ฉันก็ยังต้องขอบคุณคุณอยู่ดี ตอนนี้ฉันได้เสี้ยวแก่นน้ำพี้มาแล้ว อสูรหุ้มเกราะไม่กี่ตนนี้ก็ยังมีชีวิตอยู่เช่นกัน เพราะฉะนั้นฉันก็จะค่อยๆ ฟื้นฟูสำนักหลอมเซียนได้ ในช่วงเวลาไม่ถึงสิบปี พวกเราจะต้องกลับมาผงาดได้อีกครั้งอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นฉันจะสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ให้คุณสักชิ้นก็แล้วกัน” เขาพรั่งพรูด้วยความซาบซึ้งใจ
เขารู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งที่ชายหนุ่มไม่อยากได้เสี้ยวแก่นน้ำพี้ ถ้าใครได้มันไว้ในมือก็คงต้องเก็บไว้เองโดยไม่ต้องสงสัยเลย
หลังจากร่ำลาอสูรหุ้มเกราะไม่กี่ตนนั้นแล้ว เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็กลับไปที่สำนักหลอมเซียน.
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...