หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2475

“ทุกท่าน ตอนนี้พวกเราปลดหน้ากากออกก็เท่ากับแหกกฎนั่นหมายความว่าพวกเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ถ้าหากพวกเราไม่ปรองดองกันไว้คงถูกสวรรค์ลงทัณฑ์เป็นแน่ พวกเราต้องคิดหาทางช่วยเหล่าสมาชิกและศิษย์ในตระกูลของพวกเราให้ได้ พวกเรารับใช้จิตมารโหมวหลิงแห่งสำนักใจทมิฬอย่างสุขุมรอบคอบตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา แต่ท้ายที่สุดพวกเรากลับไม่นับเป็นตัวอะไรนอกจากเบี้ยตัวหนึ่ง ตอนนี้หนิงจื้อใช้เหล่าศิษย์ของพวกเราเป็นทรัพยากรสำหรับการฝึกบำเพ็ญฌานของมัน มันล้ำเส้นเกินไปแล้ว!” อวี๋เชียนสีหน้าเย็นชาและแววตาก็เต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร

“ประมุขอวี๋ คุณคิดว่าพวกเราควรจะทำยังไงกันดี? พวกเรายินดีปฏิบัติตามคำสั่งของคุณ ในฐานที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียร พวกเราควรละทิ้งอารมณ์และปรารถนาทางโลกให้สิ้น แต่พวกเราก็ยังเป็นปุถุชน พวกเราไม่สามารถทนนิ่งดูเหล่าสมาชิกและศิษย์ในตระกูลของตัวเองเกิดเรื่องได้” เหยาฉีเซิงประมุขตำหนักอัสนีม่วงของอาณาจักรลับแห่งประตูพิภพกล่าว

“ถูกต้องแล้ว ประมุขอวี๋ พวกเราจะฟังคำสั่งของคุณ อย่างไรเสียพวกเราก็ไม่มีใครแข็งแกร่งเท่ากับตระกูลอวี๋” จารชนผ้าคลุมม่วงคนหนึ่งพูดขัดขึ้นมา

ทันใดนั้นเฟิงจิ้งเยียนประมุขหุบเขาเฟิงเยว่ของอาณาจักรลับแห่งประตูภูผาก็แนะนำว่า “ผมคิดว่าคงเป็นเรื่องยากที่พวกเราไม่กี่คนจะช่วยเหล่าสมาชิกและศิษย์ในตระกูลของตัวเองได้ พวกเราไม่รู้ว่าจิตมารโหมวหลิงแข็งแกร่งขนาดไหนและผมสงสัยว่าพวกเราแข็งแกร่งพอที่จะฆ่ามันได้หรือเปล่าน่ะสิ! พวกเราควรร่วมมือกับคนอื่นเพื่อจัดการกับสำนักใจทมิฬดีหรือไม่? ถ้าหากพวกเราทำเช่นนั้น บางทีพวกเราก็น่าจะมีโอกาสเอาชนะได้มากขึ้นก็ได้นะ”