หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2478

“คุณบอกว่ามีคนมาหาผมงั้นเหรอ?” เฉินผิงสับสน จะเป็นใครกันน่ะ? มีเรื่องอะไรสำคัญมากขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ?

“เขาบอกว่าตัวเองมีนามว่าอวี๋เชียนมาจากอาณาจักรลับแห่งประตูสวรรค์ ผมก็เลยบอกให้เขาทิ้งที่อยู่เอาไว้เผื่อพี่กลับมาจะได้ไปตามหาเขาทีหลังได้ แต่เขากลับจากไปโดยไม่ได้ทิ้งอะไรไว้เลย” หลงซิงซูตอบ

“อวี๋เชียน?” เฉินผิงตะลึงงัน ทำไมอวี๋เชียนถึงออกจากอาณาจักรลับมาตามหาฉันในโลกมนุษย์? ในฐานที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียร การออกจากอาณาจักรลับอาจจะเป็นประสบการณ์อันแสนเจ็บปวดเลยก็ว่าได้ ไม่เพียงเขาจะถูกกฎแห่งธรรมชาติจำกัดเอาไว้เท่านั้น แต่พลังฝึกบำเพ็ญฌานของเขาก็อาจจะลดลงจนเข้าขั้นร้ายแรงเสียด้วยซ้ำไป! ฉันรู้ว่าเขาเป็นหนึ่งในจารชนผ้าคลุมม่วงแห่งสำนักใจทมิฬ แต่ทำไมเขาถึงต้องมาตามหาฉันในโลกมนุษย์ด้วยล่ะ? มีเรื่องอะไรสำคัญมากขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ? ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง ฉันคิดว่าจะต้องเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นเป็นแน่

เมื่อเฉินผิงนึกได้เช่นนั้นก็สั่งการว่า “ซิงซู จงเตรียมพร้อมเอาไว้ ถ้าหากอวี๋เชียนมาอีกครั้งก็รีบกลับมารายงานผมทันที!”

“รับทราบครับ!” หลงซิงซูผงกศีรษะแล้วออกไป

หลังจากหลงซิงซูจากไปแล้ว เก๋อฝูไห่ก็รีบเข้ามา เก๋อฝูไห่เอ่ยขึ้นอย่างเป็นกังวลว่า “คุณเฉิน ผู้อาวุโสใหญ่กำลังตามหาคุณอยู่ พอผมได้ยินว่าคุณกลับมาแล้ว ผมก็รีบมาทันทีเลย ได้โปรดตามผมมาด้วยครับ”

“ผู้อาวุโสใหญ่งั้นรึ? ทำไมเขาต้องตามหาผมด้วยล่ะ?” เฉินผิงถาม ใครจะไปรู้เล่าว่าตอนที่ฉันไม่อยู่มีคนตามหารฉันเยอะขนาดนั้น?

“ผมไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ผู้อาวุโสใหญ่กำลังรอคอยคุณอยู่ในอาณาจักรลับ” เก๋อฝูไห่ตอบ

“ได้ครับ ไปพบเขาในอาณาจักรลับกันเถอะ”

เมื่อเฉินผิงพูดจบก็รีบควักเอาทิวเขาเก้าหมื่นลี้ออกมาแล้วเคลื่อนย้ายตนเองกับเก๋อฝูไห่ไปที่อาณาจักรลับแห่งประตูอัคคี

เมื่อเก๋อชางเซิงเห็นเฉินผิง ฝ่ายแรกรีบเดินเข้ามาหาเฉินผิงพลางกล่าวว่า “คุณเฉิน เกิดเรื่องใหญ่ในแปดมหาอาณาจักรลับ!”

“อะไรนะ? หายไปงั้นเหรอ? คุณจะบอกผมว่าตอนนี้อาณาจักรลับพวกนั้นถูกทิ้งร้างงั้นเหรอ?” เฉินผิงรู้สึกสับสนงุนงง เกิดอะไรขึ้นกับคนพวกนั้น? ทำไมพวกเขาถึงได้หายไปหมดเล่า? พวกเขาล้วนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรที่ค่อนข้างแข็งแกร่งเชียวนะ อันที่จริงแล้ว อวี๋เชียนแห่งอาณาจักรลับประตูสวรรค์น่าจะอยู่เหนือกว่าระดับผู้จำแลงขั้นสูงสุด! ผู้บำเพ็ญเพียรที่แข็งแกร่งมากมายขนาดนั้นหายไปได้ยังไงกัน? พวกเขาไปที่ไหนนะ?

“หรือว่านี่คือสาเหตุที่อวี๋เชียนมาหาผม?” เฉินผิงพึมพำขมวดคิ้ว ใช่แล้ว... อวี๋เชียนคงมาตามหาฉันเพราะทุกคนในอาณาจักรลับหายตัวไปเป็นแน่

“งั้นก็แปลกแล้ว นับแต่บัดนี้เป็นต้นไปคุณควรจะระวังตัวให้มากๆ นะครับ คุณเฉิน” เก๋อชางเซิงแนะนำ

“เข้าใจแล้วครับ!”

จากนั้นเฉินผิงก็ออกจากอาณาจักรลับแห่งประตูอัคคีแล้วกลับมาที่จิงตู ก่อนที่เขาจะก้าวเดินเข้าไปในสำนักมังกรก็ถูกสิงจวินขวางเอาไว้

“เฉินผิง คุณชี่ให้มาเชิญคุณน่ะครับ” สิงจวินกล่าว

เฉินผิงเต็มไปด้วยความฉุนเฉียว ฉันเพิ่งจะกลับมาได้ไม่นานและยังไม่ทันได้พักผ่อนเลย! ทำไมถึงได้มีคนตามหาฉันมากมายขนาดนั้นนะ?