หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2481

เฉินผิงเปิดประตูออกจากห้องด้วยความรู้สึกกระปรี้กระเปร่า ตอนที่เขาหันหน้ามาเจอหูหม่าซือก็ถึงกับสะดุ้งโหยง

“คุณมาทำอะไรที่นี่? แอบฟังอยู่ทั้งคืนเลยใช่ไหมเนี่ย?” เขาถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ

“คุณคิดว่าผมว่างนักรึไง? ยิ่งไปกว่านั้น ขืนผมฟังคุณตลอดทั้งคืนไม่หยุดหย่อนก็รังแต่จะทำให้เลือดลมตัวเองพลุ่งพล่าน คุณแน่ใจว่าตัวเองมีเรี่ยวแรงและความทรหดมากงั้นสิ?” หูหม่าซือตอบพลางถลึงตามองเฉินผิงด้วยความอิจฉาริษยา “หลงซิงซูกำลังตามหาคุณอยู่นะ ดังนั้นเขาก็เลยส่งผมมารับคุณเพราะเขาไม่อยากรบกวนเรื่องดีๆ ของคุณน่ะสิ”

ด้วยเหตุนั้นเฉินผิงจึงตามหูหม่าซือไปโถงหน้าทันที ขณะที่หลงต้าเฉียวพาแม่บ้านสองสามคนเข้าไปในห้อง

อนิจจา เมื่อเธอเห็นบรรดาหญิงสาวนอนแผ่หลาอยู่บนเตียง เธอก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ โอ้พระเจ้าช่วย ฉันไม่คิดว่าเฉินผิงจะมีเรี่ยวแรงมาดขนาดนั้นเลย!

ไม่กี่วินาทีต่อมา เธอก็รีบสั่งให้แม่บ้านคอยดูแลจี้หรูเสว่และคนอื่นๆ อย่างไรเสียใครจะรู้ว่าหญิงสาวคนใดคนหนึ่งอาจจะตั้งครรภ์ลูกของเฉินผิงแล้วก็ได้?

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงที่ก้าวเดินเข้ามาในโถงหน้าพร้อมหูหม่าซือก็พลันตกตะลึง

หือ? อวี๋เชียนงั้นเหรอ? ทำไมถึงดูเหมือนว่าเขากำลังรอฉันอยู่เลยล่ะ?

เมื่อหลงซิงซูเห็นเฉินผิงก็รีบเดินเข้าไปหาเขา “พี่เฉินผิง อวี๋เชียนผู้นี้มาตามหาพี่อีกแล้ว...”

อวี๋เชียนเองก็ลุกขึ้นแล้วทักทายเฉินผิงพลางผงกศีรษะเล็กน้อยเช่นกัน “เฉินผิง ไม่เจอกันเสียนานเลยนะ ทุกอย่างเป็นยังไงบ้างเล่า?”

“ฮ่า! ถ้านี่ใช่ประมุขอวี๋จากอาณาจักรลับแห่งประตูสวรรค์” เฉินผิงเย้ยหยัน “ก็เป็นจารชนผ้าคลุมม่วงแห่งสำนักใจทมิฬ ทำไมถึงได้มาเยี่ยมเยือนผมถึงในโลกมนุษย์ล่ะ? หืมม... ดูท่าแล้วคุณคงพยายามที่จะต่อต้านกฎแห่งธรรมชาติใช่ไหมล่ะ?”

เมื่อตัดสินจากสีหน้าซีดเผือดและรัศมีพลังที่สับสนของเขาแล้ว ฉันก็ไม่สงสัยเรื่องที่เขาถูกแรงปะทะของกฎแห่งธรรมชาติเข้าเล่นงาน!

อวี๋เชียนส่งเสียงหัวเราะก่อนจะเหลือบมองมาที่หลงซิงซูกับหูหม่าซือ “เฉินผิง พวกเราคุยกันเป็นการส่วนตัวได้ไหม?”

ลำพังด้วยพลังของฉันในตอนนี้ ฉันก็สามารถเอาชนะอวี๋เชียนในอาณาจักรลับได้อย่างง่ายดาย ยิ่งตอนที่เขาอยู่ในโลกมนุษย์และถูกกฎแห่งธรรมชาติจำกัดพลังเอาไว้ยังมีอะไรให้หวาดกลัวอีกงั้นเหรอ? เขาคุกคามอะไรฉันไม่ได้หรอก!

อวี๋เชียนเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ “โอ้ คุณรู้เรื่องนั้นด้วยเหรอ? อันที่จริงแล้ว สมาชิกของพวกเราล้วนหายไปที่อาณาจักรลับแห่งสำนักใจทมิฬและนั่นก็คือเหตุผลที่ผมมาที่นี่ในวันนี้ ผมอยากจะร่วมมือกับคุณโค่นล้มสำนักใจทมิฬ...”

“ร่วมมืองั้นเหรอ?” เฉินผิงกล่าวพลางจ้องมองอวี๋เชียนด้วยความไม่อยากเชื่อ

ว้าว! ฉันไม่เคยนึกฝันมาก่อนเลยว่าวันหนึ่งอวี๋เชียนจะอยากร่วมมือกับฉัน เขาคือหนึ่งในสมาชิกหลักของสำนักใจทมิฬและจารชนผ้าคลุมม่วงที่เห็นแก่คุณธรรมเชียวนะ!

“ถูกต้องแล้วล่ะ รวมทั้งตัวผมด้วยแล้วก็มีจารชนผ้าคลุมม่วงอีกเพียงหกคนเท่านั้น พวกเราอยากจะร่วมมือกับคุณนะ”

ถึงตอนนั้นก็ปลุกกระตุ้นความสนใจของเฉินผิงขึ้นเสียแล้ว “ทำไมถึงต้องเป็นผมด้วยล่ะ? บอกผมหน่อยได้ไหม?”

ลองคิดดูสิ... ถ้าหากฉันร่วมมือกับอวี๋เชียนและคนอื่นๆ จัดการกับสำนักใจทมิฬก็จะง่ายดายขึ้นมากโดยไม่ต้องสงสัยเลย ยังไงซะพลังของฉันก็น่าจะเพิ่มขึ้นมาก แต่ว่ายังไม่เพียงพอที่จะทำลายทั้งสำนักได้อยู่ดี! การจัดการกับจารชนผ้าคลุมม่วงทั้งหกคนพร้อมกันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ อยู่แล้ว ดังนั้นฉันจึงได้แต่จินตนาการว่าจะถ้าหากต้าเหนิงเข้าร่วมการต่อสู้จะสะบักสะบอมสักแค่ไหน! ใช่แล้ว... ถ้าหากฉันสามารถร่วมมือกับเหล่าทูตเพื่อจัดการต้าเหนิงก็คงจะดีไม่น้อยเลย