หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2488

ทูตมารรู้ว่าถ้าหากเฉินผิงตายเขาก็คงไม่รอดและนั่นก็คือสิ่งที่เขาต้องการที่จะหลีกเลี่ยง

ใกล้จะถึงวันฟื้นพลังวิญญาณแล้ว เขากำลังรอคอยอย่างมีน้ำอดน้ำทน เมื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณของเขาฟื้นตัวแล้ว เขาสามารถทำอะไรก็ได้ที่อยากจะทำในโลกมนุษย์ ดังนั้นความตายจึงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ทูตมารต้องการ

“มันไม่ใช่ปัญหาเลย แกสามารถข้ามไปก่อนได้เลย” เฉินผิงเอ่ยขึ้นอย่างสงบนิ่ง

เมื่อทูตมารเห็นเช่นนั้นก็ใช้ตราของสำนักใจทมิฬที่อยู่บนร่างกายของเขาผ่านวงแหวนอาคมเข้าไป

คราวนี้ตอนที่เฉินผิงเดินผ่านมันมา เขาก็ไม่ได้หายไปอีก

อันที่จริงทัศนียภาพได้เปลี่ยนไปทันทีที่เขาก้าวเข้ามาแล้ว

การได้เห็นซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ อยู่ในสายตาสร้างความประหลาดใจให้เขามาก พวกเธอแต่ละคนยืนเงียบอยู่ตรงหน้ารูปปั้นพร้อมสีหน้าสงบนิ่งเป็นอย่างยิ่ง

ไม่กี่วินาทีต่อมา พวกเธอก็ถูกดูดเข้าไปในรูปปั้น ฟ้าแลบและฟ้าร้องดังกึกก้องกลางอากาศเพราะมีอสนีม่วงนับไม่ถ้วนโจมตีใส่รูปปั้น

เฉินผิงรู้สึกตื่นตระหนกแล้วเขาก็เรียกชื่อของซูอวี่ฉีด้วยความลนลาน

สำหรับทูตมารแล้ว เฉินผิงดูราวกับคนโง่ที่กำลังตะโกนอย่างไร้เหตุผล เขารู้ว่าเฉินผิงรู้สึกสับสนกับวงแหวนอาคมแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทางเดียวคือเฉินผิงต้องผ่านออกมาด้วยตนเองให้ได้เท่านั้น

ในขณะเดียวกัน ในอาณาจักรลับแห่งสำนักเวิ่นเต้า ต้าเหนิงและสมาชิกที่เหลือของสำนักใจทมิฬกำลังยืนอยู่ตรงหน้ารูปปั้นซึ่งดูดเอาซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ ที่มีร่างพิเศษ

“ที่เหลือก็แค่รอเฉินผิง จากนั้นพวกเราจะปลุกกระตุ้นพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณ โลกมนุษย์ก็จะเป็นของเรา!” ต้าเหนิงประกาศด้วยความตื่นเต้น

อวี๋เชียนและจารชนผ้าคลุมม่วงทั้งห้าคนได้แต่ยืนอยู่ข้างหลังต้าเหนิงเงียบๆ หัวใจของพวกเขาเต้นรัวด้วยความเป็นกังวลพลางสงสัยว่าเฉินผิงจะช่วยสมาชิกในตระกูลของพวกเขาได้หรือไม่

ต้าเหนิงเหลือบมองหนิงจื้อก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบว่า “เรื่องนั้นไม่จำเป็นหรอก ฉันมั่นใจว่าอีกไม่นานมันจะต้องมาที่นี่ ดูจากอุปนิสัยของเฉินผิงแล้ว มันไม่มีทางทอดทิ้งแฟนสาวของมันหรอก”

“จริงด้วย เฉินผิงไม่ทำแบบนั้นหรอก มันต้องมาแน่ๆ รออีกสักหน่อยเถอะ” อวี๋เชียนเห็นด้วย

สิ่งที่อวี๋เชียนและทุกคนสามารถทำได้ก็คือถ่วงเวลาเพื่อให้เฉินผิงสามารถช่วยสมาชิกในตระกูลของพวกเขาได้

ต้าเหนิงเหลียวมองอวี๋เชียนพลางยิ้มอย่างมีความหมายโดยไม่พูดอะไร

รอยยิ้มนั้นของต้าเหนิงทำให้อวี๋เชียนตัวสั่นและเหงื่อโซมกาย

และเมื่ออวี๋เชียนเห็นสายตาของชายหนุ่มที่ดูเหมือนว่าจะเข้าใจทุกอย่างได้ทะลุปรุโปร่ง ฝ่ายแรกก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นวิตกมากขึ้น