หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 249

ณ บ้านสไตล์ตะวันตกของหลิงเจิ้นชวน

หลิงเจิ้นชวนที่กำลังพักกลางวันอยู่ ทันใดนั้นอยู่ ๆ ก็ลืมตาขึ้นมากะทันหัน

ในแววตาคู่นั้นไม่ปรากฏประกายใดๆในดวงตา กลับเอาแต่จ้องมองไปที่ฝาบนเพดานอยู่อย่างนั้น

ไม่นาน หลิงเจิ้นชวนก็ลุกขึ้นมา จากนั้นสวมเสื้อคลุมเสร็จ ก็เดินออกไปข้างนอกด้วยท่าทางราวกับหุ่นยนต์

หวังฮุ่ยที่กำลังทำงานเก็บกวาดบ้านอยู่นั่นเห็นหลิงเจิ้นชวนลุกขึ้นมาอย่างกะทันหัน จึงถามด้วยความสงสัย“เฒ่าหลิง เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ? ไม่นอนพักกลางวันต่อแล้วหรือ?”

แต่ว่าหลิงเจิ้นชวนไม่พูดจา แต่กลับเปิดประตูบ้านเดินออกไปข้างนอก

“เจ้าหมอนี่ ถามอะไรก็ไม่พูด”

หลังจากหวังฮุ่ยบ่นพึมพำจบก็ไม่สนใจอีก กลับมาทำงานบ้านต่อ

หลิงเจิ้นชวนเดินออกมาจากประตูบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถแล้วก็ขับออกไปทันที

“คุณเฉิน ออกมาแล้วๆ”

หลังจากหลินเทียนหู่เห็นหลิงเจิ้นชวนเดินออกจากประตู ก็รีบสะกิดเฉินผิงทันที

เฉินผิงลุกตัวขึ้นมานั่ง เมื่อเห็นท่าทางของหลิงเจิ้นชวนที่เป็นแบบนั้น ก็เข้าใจขึ้นมาทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น จึงหันไปพูดกับหลินเทียนหู่ “ตามไป”

หลินเทียนหู่จึงขับรถตามไปติดๆทันที

รถขับเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาไปมาจนสุดท้ายรถก็ขับมาหยุดอยู่ที่หน้าโรงแรมแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในที่เปลี่ยวๆห่างไกลเป็นอย่างมาก

“หลิงเจิ้นชวนคนนี้มาทำอะไรที่นี่?”

หลินเทียนหู่ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

เฉินผิงทำเพียงมองสำรวจโรงแรมที่เก่าและทรุดโทรมแห่งนี้ไม่ได้ตอบคำถามของหลินเทียนหู่ จากนั้นก็เดินลงจากรถและมองไปยังหลิงเจิ้นชวนที่เดินเข้าไปในโรงแรมแล้ว

“กำชับพวกลูกน้อง ให้ล้อมโรงแรมแห่งนี่ไว้ อย่าได้ปล่อยให้ใครหลุดออกไปแม้แต่คนเดียว”

เฉินผิงพูดออกคำสั่งกับหลินเทียนหู่

หลินเทียนหู่ก็ผงกหัวรับทราบและมองไปยังพวกลูกน้องสิบกว่าคนที่ตัวเองพามา จากนั้นก็เอ่ยสั่งด้วยสีหน้าเย็นชา“คุณเฉินมีคำสั่ง ให้ล้อมโรงแรมไว้ ไม่ให้คนเข้าออกได้แม้แต่คนเดียว ถ้าพวกแกปล่อยแมลงวันหลุดรอดออกไปแม้แต่ตัวเดียวล่ะก็ ฉันจะฆ่าพวกแกทิ้งเสีย”

“รับทราบ!” คนของสำนักจวี้อี้ทั้งสิบคน ก็เข้าล้อมโรงแรมเตรียมตัวรับมือทันที!

“ส่วนคุณเข้าไปกับผม ไปกันเถอะ”

เฉินผิงพาลินเทียนหู่เดินเข้าไปในโรงแรม