หนิงจื้อโกรธจนควันออกหู เมื่อถูกเฉินผิงเมินใส่
“เฉินผิง แกกล้าดียังไงถึงเมินใส่ฉัน? วันนี้ฉันจะทำให้แกอยู่ไม่สู้ตาย!”
เมื่อหนิงจื้อพูดจบก็ปลดปล่อยพลังในตัวออกมา ทั่วทั้งห้องเต็มไปด้วยพลังระดับผู้จำแลงขั้นสูงสุด
ในขณะเดียวกันก็มีดวงดาวสีดำกระพริบอยู่ตรงหว่างคิ้วของหนิงจื้อ
เมื่ออวี๋เชียนและคนอื่นๆ สัมผัสได้ถึงพลังของหนิงจื้อที่แผ่ออกมา พวกเขาก็โมโหแทบตาย อย่างไรเสียพวกเขาก็รู้ว่าพลังที่หนิงจื้อสำแดงตอนนี้แลกมาด้วยชีวิตเหล่าศิษย์ของพวกตน
แต่มีต้าเหนิงอยู่ตรงหน้าพวกเขาจึงทำให้อวี๋เชียนและคนอื่นๆ ไม่กล้าทำอะไร อย่างไรเสียพวกเขาก็หวั่นเกรงพลังของต้าเหนิง
หลังจากปลดปล่อยพลังระดับผู้จำแลงขั้นสูงสุด หนิงจื้อก็มองเฉินผิงด้วยสายตาเย็นชาพลางพูดว่า “แกเห็นสิ่งนี้หรือเปล่า? นั่นคือพลังที่แท้จริงยังไงเล่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...