หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2505

เมื่อเฉินผิงเห็นเช่นนั้นก็เค้นแก่นโลหิตออกมาสองหยด ทำให้ตราที่กำลังส่องสว่างแผดเผาจนเป็นสีแดงเพลิง

“อ๊าก!”

เฉินผิงปลดปล่อยพลังทั้งหมดและยังคงตีระฆังอีกครั้งหนึ่ง

เหง่งหง่าง!

เมื่อเสียงระฆังดังก้องกังวาน พลังอันน่าพรั่นพรึงที่สะท้อนออกไปข้างนอกก่อให้เกิดระลอกคลื่นไปทั่วอาณาบริเวณข้างเคียง

พื้นพิภพสั่นสะเทือนราวกับมีคลื่นทะเลที่ไม่เคยหลับใหลซัดสาดเข้าใส่

ในที่สุดเฉียนฮ่าวเทียนก็นิ่งเงียบอยู่ภายในระฆังมังกร

เฉินผิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ขณะที่เขากำลังจะคลายใจลงได้บ้าง จู่ๆ ระฆังมังกรก็พุ่งขึ้นกลางอากาศโดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า

เฉียนฮ่าวเทียนโผล่ออกมาจากระฆังมังกรพลางจ้องมองเฉินผิงที่อยู่เบื้องใต้ของตนเอง “ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรือไง? ระฆังมังกรเป็นอาวุธชั้นยอด แต่ช่างน่าเสียดายที่แกไม่สามารถไม่สามารถปลดปล่อยศักยภาพของมันออกมาได้อย่างเต็มที่”

เมื่อเขาพูดจบก็ชกระฆังมังกร

ระฆังมังกรพุ่งใส่เฉินผิงราวกับดาวตก เมื่อเฉินผิงเห็นเช่นนั้นก็กลิ้งหนีเพื่อหลบหลีกการโจมตี