หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2507

ก่อนที่ซูอวี่ฉี หัวเฟิ่งและคนอื่นๆ จะมาถึงตัวเฉินผิงกลับปรากฏหลุมดำขึ้นบนท้องฟ้า มีแรงดูดมหาศาลมาดูดชายหนุ่มเข้าไปในนั้น

“เฉินผิง!”

ซูอวี่ฉีพุ่งไปทางหลุมดำโดยไม่ลังเลสักนิด

“นายท่าน!”

หัวเฟิ่งเองก็ทำแบบเดียวกัน

ในทางกลับกัน เมื่อซื่อเฝอตงและคนอื่นๆ จากสำนักหลอมเซียนมองเห็นหลุมดำที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย พวกเขาก็รู้สึกดีใจเอามากๆ “ประตูเปิดแล้ว! เร็วเข้า ไปกันเถอะ!”

หลังจากซื่อเฝอตงกล่าวเช่นนั้น เขาก็นำหน้าแล้วพุ่งตัวเข้าไปที่หลุมดำ

ผู้อาวุโสอีกสองสามคนกับเหล่านักโทษจากอาณาจักรนิรันดร์ก็ติดตามไปด้วย

ขณะที่ทุกคนพุ่งเข้าไปในหลุมดำ กลับไม่มีใครทันสังเกตเห็นว่าลูกบอลแสงตรงบริเวณที่หนิงจื้อสิ้นชีพก็ถูกดูดเข้าไปด้วย

ในขณะเดียวกัน อวี๋เชียนและคนอื่นๆ ก็ตกตะลึงอยู่กับที่พลางอ้าปากค้างอยู่ตรงประตูสู่อาณาจักรนิรันดร์

อาณาจักรนิรันดร์เป็นสถานที่พวกเขาเฝ้าถวิลหา แต่เมื่อประตูอยู่ต่อหน้าต่อตาพวกเขากลับรู้สึกลังเลขึ้นมา พวกเขาไม่รู้ว่าลำพังด้วยพลังของตนจะสามารถอยู่รอดที่นั่นได้หรือไม่

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อนึกถึงการฟื้นฟูพลังวิญญาณ การฝึกบำเพ็ญฌานในโลกมนุษย์อาจจะเป็นทางเลือกที่ดีก็ได้

ในขณะที่พวกเขามัวแต่ลังเลอยู่นั้น อวี๋เจียเมิ่งก็ฉวยโอกาสตอนที่อวี๋เชียนไม่ทันได้สนใจกระโจนตัวเข้าไปในหลุมดำ

“ยัยหนู!”

เมื่ออวี๋เชียนเห็นเช่นนั้นก็ไล่ตามไปหมายคว้าตัวลูกสาวโดยสัญชาตญาณ น่าเสียดายที่พออวี๋เจียเมิ่งเข้าไป หลุมดำก็หายวับในในชั่วพริบตา เขาจึงไม่สามารถฉุดรั้งเธอได้

เมื่อเขาเห็นตำแหน่งที่หลุมดำหายไป ความกังวลก็ท่วมท้นจิตใจของเขา ความจริงแล้วเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอต่างหาก

แต่กระนั้นกลับเปล่าประโยชน์เมื่อหลุมดำวูบหายไป

เพราะฉะนั้นอวี๋เชียนและคนอื่นๆ จึงได้แต่แลกเปลี่ยนสายตากับพวกที่มาจากสำนักใจทมิฬก่อนจากไป

ทูตมารหวั่นใจสุดประมาณ เนื่องจากชีวิตของเฉินผิงแขวนอยู่บนเส้นด้ายจึงทำให้ตราบนศีรษะของตนไม่สามารถขจัดออกไปได้ ด้วยเหตุนั้นจึงทำให้เขาไม่รู้ว่าตนเองจะมีชีวิตอยู่ได้นานสักแค่ไหน

“สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือค้นหาว่าหลุมดำจะนำไปสู่ที่ไหนกันแน่ พวกเราไม่สามารถเริ่มค้นหาโดยไม่รู้ทิศทางได้หรอกนะ” เก๋อหยู่หานเอ่ยขัดขึ้นมา

“ฉันไม่รู้ว่ามันจะนำไปสู่ที่ไหนเหมือนกัน แต่กระนั้นฉันก็เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับอาณาจักรนิรันดร์ น่าเสียดายที่ฉันไม่รู้เรื่องนั้นมากนัก”

อู่เม่ยเอ๋อร์ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับอาณาจักรนิรันดร์ เพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินเรื่องสถานที่แห่งนั้น

จี้หรูเสว่หน้านิ่วคิ้วขมวด “อาณาจักรนิรันดร์งั้นเหรอ? ตอนที่ฉันฝึกบำเพ็ญฌานกับคุณชี่ ฉันก็เคยได้ยินเขาเอ่ยถึงอยู่ครั้งหนึ่งไม่ก็สองครั้ง”

“ฉันรู้แล้วล่ะ! อาณาจักรนิรันดร์แห่งนี้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับผู้ฝึกพลังวิญญาณ ร่ำลือกันว่าผู้ฝึกฝนทุกคนในอาณาจักรลับต่างใฝ่ฝันที่จะมาเยี่ยมเยือนสักครั้ง แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะไปที่นั่นยังไงอยู่ดี”

เก๋อหยู่หานเป็นคนของอาณาจักรลับ ดังนั้นเธอจึงพอมีความเข้าใจเรื่องของอาณาจักรนิรันดร์อยู่บ้าง

“พวกเราไม่รู้ว่าจะไปที่อาณาจักรนิรันดร์ยังไงแล้วจะช่วยเฉินผิงได้ยังไงเล่า?” เสี่ยวหลานกลัดกลุ้ม

“ตอนนี้คุณชี่ไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว พวกเราควรจะไปถามใครดีล่ะ?”

จี้หรูเสว่มีสีหน้าเคร่งขรึมและไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี ถ้าหากคุณชี่ยังอยู่ที่นี่ พวกเราก็สามารถขอคำแนะนำของเขาได้!