หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2508

“คุณหูน่าจะทราบเรื่องอาณาจักรนิรันดร์ พวกเราควรจะไปถามดูเผื่อว่าเขาจะรู้วิธีเข้าไปในสถานที่แห่งนั้นดีหรือเปล่า?” หานฉิงเอ๋อร์ที่เอาแต่เงียบมาตลอดเสนอแนะขึ้นมา

“ใช่แล้วล่ะ! ไปถามคุณหูกันเถอะ ฉันคิดว่าเขาค่อนข้างรอบรู้เชียวล่ะ” เก๋อเจียอี๋เห็นด้วย

ในเมื่อทุกคนเห็นพ้องต้องกัน จี้หรูเสว่จึงพาพวกเธอไปหาหูหม่าซือ

เมื่อหูหม่าซือเห็นว่าผู้หญิงของเฉินผิงต่างมาเคาะประตูก็ให้รู้สึกละอายใจขึ้นมาทันที เขาคิดว่าพวกเธอรู้เรื่องที่เขาแอบฟังพวกเธออยู่บ่อยๆ แล้ว

“คุณหู พวกเรามีเรื่องอยากจะถามคุณสักหน่อยค่ะ...”

จี้หรูเสว่เล่าเรื่องตื้นลึกหนาบางให้ชายผู้นั้นฟัง

ทันทีที่หูหม่าซือได้ยินว่าเฉินผิงไม่เพียงแค่ถูกหลุมดำดูดไปที่อาณาจักรนิรันดร์ แต่ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสก็มีสีหน้าตื่นตระหนก

“ผมทราบเรื่องอาณาจักรนิรันดร์น้อยนิดมาก แต่ผู้ที่จะเข้าไปในสถานที่แห่งนั้นได้ต้องบรรลุถึงพลังในระดับหนึ่งแล้วแหวกห้วงมิติและกาลเวลาเพื่อเปิดประตูเข้าไป เมื่อนึกถึงระดังพลังฝึกบำเพ็ญฌานของพวกเราในตอนนี้แล้ว ผมเกรงว่าพวกเราคงไม่อาจทำได้แน่”

อันที่จริงแล้ว ก่อนหน้านี้หูหม่าซือเคยไปที่อาณาจักรนิรันดร์พร้อมกับเฉินผิง อนิจจา เขาไม่สามารถเปิดประตูไปสู่ที่นั่นได้

ทันทีที่บรรดาหญิงสาวได้ยินว่าต้องมีพลังอันกล้าแข็งเพื่อแหวกห้วงมิติและกาลเวลา พวกเธอต่างก็เงียบงันไป

“ฉันจะกลับไปถามพ่อว่ามีอะไรที่ท่านพอจะทำได้หรือเปล่า”

เก๋อหยู่หานคิดจะกลับไปถามเก๋อชางเซิงว่าเขาสามารถเปิดประตูไปสู่อาณาจักรนิรันดร์ได้หรือไม่

อย่างไรเสียพ่อของเธอก็เป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดท่ามกลางคนทั้งหมด แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่ลึกๆ ภายในนั้นเธอก็รู้ว่าเขาไม่สามารถทำเรื่องนั้นให้สำเร็จได้อย่างไม่ต้องสงสัยเลย มิฉะนั้นเขาก็คงจะไปที่อาณาจักรนิรันดร์ตั้งนานแล้ว แทนที่จะเฝ้าคะนึงหาอยู่ทุกวี่ทุกวัน

แต่ยามนั้นก็ไม่มีอะไรที่พวกเธอจะสามารถทำได้แล้ว ดังนั้นย่อมดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

ขณะที่เธอกำลังจะไปตามหาพ่อของตนเอง สิงจวินเดินเข้ามา

“หัวหน้าสิง?”

“เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน? หรือว่าคุณชี่จะคาดเดาว่าเฉินผิงจะถูกดูดเข้าไปในอาณาจักรนิรันดร์ได้นานแล้ว?”

“คุณชี่เป็นคนลึกลับจริงๆ ราวกับว่าเขาสามารถหยั่งรู้ทุกอย่างได้อย่างไรอย่างนั้นแหละ!”

หญิงสาวทุกนางร้องอุทานเสียงดังออกมากันทีละคนๆ

ในทางกลับกัน หูหม่าซือที่ก่อนหน้านี้รู้สึกอายที่จะเข้ามามุงดูกับพวกเธอและไม่ได้เห็นเนื้อหาในจดหมาย ด้วยเหตุนั้นเขาจึงถามอย่างลนลานขึ้นมาว่า “เกิดอะไรขึ้นน่ะ? คุณชี่ว่ายังไงบ้าง?”

“คุณชี่บอกให้พวกเราตั้งใจฝึกบำเพ็ญฌาน เพราะประตูระหว่างอาณาจักรนิรันดร์กับโลกมนุษย์จะไม่เปิดออกภายในหนึ่งปี เมื่อมีการฟื้นฟูพลังวิญญาณ กฎแห่งธรรมชาติก็จะหายไปและกลไกการป้องกันของโลกมนุษย์ก็จะทำงานโดยอัตโนมัติ นอกเหนือไปจากนั้นเขายังบอกอีกว่าเขาก็ไม่แน่ใจว่าอีกหนึ่งปีให้หลัง โลกมนุษย์กลายเป็นอะไรไปแล้ว ดังนั้นพวกเราจึงต้องฝึกบำเพ็ญฌานอย่างขะมักเขม้นเพื่อให้พวกเราสามารถช่วยเหลือเฉินผิงได้ในภายภาคหน้า ยิ่งไปกว่านั้นเขารับรองกับพวกเราว่าเฉินผิงจะปลอดภัยและบอกให้พวกเราไม่ต้องเป็นห่วง” จี้หรูเสว่อธิบายเนื้อหาในจดหมายพอสังเขป

เมื่อได้ยินทั้งหมดแล้ว หูหม่าซือก็ครุ่นคิดอยู่เงียบๆ ชั่วครู่ต่อมาเขาจึงพูดว่า “หากไม่มีช่วงป้องกันของหนึ่งปีนี้ก็คงยากจะบอกได้ว่าโลกมนุษย์จะกลายเป็นอะไร ดูเหมือนว่าพวกเราควรจะฝึกบำเพ็ญชาญให้ดีจริงๆ เสียแล้วสิ”

นับแต่นั้นเป็นต้นมาเขาก็เริ่มฝึกบำเพ็ญฌานอย่างบ้าคลั่งระหว่างที่ว่างเว้นจากกิจกรรมในร่ม แน่นอนว่านั่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นทีหลัง