ในหุบเขาแห่งอาณาจักรนิรันดร์ พฤกษาโบราณสูงเสียดฟ้าท่ามกลางป่าหนาทึบ
ใต้พฤกษาต้นสูงและหนาทึบ มีร่างหนึ่งนอนแน่นิ่งไม่ไหวติวอยู่บนพื้นราวกับตายไปแล้ว
หมาป่าค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้ มันจับจ้องร่างดังกล่าวก่อนจะกวาดตามองอย่างระแวดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครดักซุ่มอยู่ มันก็เดินเข้าไปหาแล้วสูดดมเบาๆ
จากนั้นมันก็ค่อยๆ เอาอุ้งเท้าแตะเบาๆ เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มยังคงแน่นิ่งไม่ไหวติง สุดท้ายมันก็ลดการป้องกันลงแล้วอ้าปากฝังคมเขี้ยวลงไปในเนื้อนุ่ม
ขณะที่มันทำเช่นนั้นก็มีลูกธนูพุ่งเข้ามาหามันทันที
หวือ!
ลูกธนูพลันเสียบทะลุร่างของมัน หมาป่าที่ได้รับบาดเจ็บส่งเสียงร้องโหยหวนพร้อมหมุนตัวหมายจะหลบหนีเพราะยอมแพ้ให้คนตรงหน้า
มีคนห้าหกคนวิ่งเข้ามาหาจากระยะใกล้โดยไม่คาดคิด พวกเขาถืออาวุธแล้วล้อมหมาป่าเอาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...