หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2523

เฉินผิงกับจู้จือเดินเข้ามาหากลุ่มของอาหลี่ แต่กลับไม่มีหมาป่าอสูรตัวไหนกล้าจู่โจมใส่ทั้งสองคนเลย

เมื่อเห็นว่าผู้ที่มานั้นมีเพียงแค่เฉินผิงกับจู้จือ กลุ่มของอาหลี่ก็ต้องตะลึงงันอีกครั้ง

หยุ่นเอ๋อร์ถึงกับตะโกนออกมาด้วยความเป็นห่วงว่า “เฉินผิง คุณมาทำไมกัน? รีบออกไปจากที่นี่เร็วเข้า! ที่นี่มันอันตรายมากเลยนะ!”

เธอหวังว่าเฉินผิงจะจากไปก่อนที่หมาป่าอสูรจะรู้ตัว

การที่เฉินผิงกับจู้จือประจันหน้ากับหมาป่าอสูรตามลำพังก็เท่ากับรนหาที่ตาย

“หยุ่นเอ๋อร์ ผมกับจู้จือมาช่วยพวกคุณ” เฉินผิงกล่าวขึ้น

“เฉินผิง ถ้าหากคุณไม่ได้รับบาดเจ็บก็อาจจะช่วยพวกเราได้ แต่คุณบาดเจ็บสาหัสแถมยังไม่หายดีเลย คุณทำแบบนี้ก็เท่ากับว่ากำลังรนหาที่ตายอยู่นะ!” หยุ่นเอ๋อร์วิงวอนด้วยความสิ้นหวัง

ฝูงหมาป่าอสูรอย่างน้อยนับร้อยตนที่อยู่ที่นี่ทำให้เฉินผิงยากจะต้านทานต่อความท้าทาย ในขณะที่เขาสามารถจัดการกับพวกมันได้ครั้งละตัวไม่ก็สองตัว เมื่อเผชิญหน้ากับพวกมันพร้อมกันคงเป็นเรื่องยากเกินกว่าจะจัดการได้

บอกตามตรงว่าเรื่องนั้นเป็นปัญหาที่เฉินผิงครุ่นคิดอยู่เช่นกัน แต่เขามีความมั่นใจเพราะเขารู้ว่าหมาป่าอสูรพวกนั้นไม่กล้าจู่โจมใส่เขาหรอก

“หยุ่นเอ๋อร์ อย่าห่วงไปเลย ผมจะหาทางพาพวกคุณออกไปจากที่นี่ให้ได้” เฉินผิงเอ่ยขึ้นด้วยความหนักแน่น

“เฉินผิง ผมซาบซึ้งใจที่คุณมาช่วยพวกเรานะ แต่คุณเอาชนะหมาป่าอสูรทุกตนไม่ได้หรอก รีบพาจู้จือออกไปจากที่นี่เสียเถอะ อย่าปล่อยให้ตัวเองต้องมาตายอยู่ที่นี่เลย” อาหลี่กล่าวขึ้นเพราะเขาเองก็ไม่เชื่อหรอกว่าเฉินผิงจะเอาชนะพวกหมาป่าได้

“พี่หลี่ พี่หยุ่นเอ๋อร์ บางทีพี่เฉินผิงอาจจะช่วยพวกพี่ให้ออกไปจากที่นี่ได้จริงๆ ก็ได้นะ เขาฟื้นพลังได้มากแล้วจนถึงขนาดสามารถฆ่าพวกคนจากมู่บ้านต้าชิงที่จับตัวพี่ๆ ได้ลำพังตัวคนเดียวอีกต่างหาก!”

จู้จือต่างไปจากหยุ่นเอ๋อร์กับอาหลี่ ตรงที่ศรัทธาในตัวเฉินผิงเพราะเขาเคยเห็นเฉินผิงสังหารคนจากหมู่บ้านต้าชิง

กลุ่มของอาหลี่รู้สึกตกใจที่ได้ยินคำพูดของจู้จืออย่างเห็นได้ชัด จากนั้นก็มีแววตื่นเต้นผุดขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา

“นั่นเป็นข่าวใหญ่ทีเดียว! ในที่สุดไอ้สารเลวพวกนั้นก็โดนจัดการสักที ความเสียสละของพวกเรานับว่าคุ้มค่าแล้ว” ชาวบ้านคนหนึ่งจากหมู่บ้านหินกล่าวขึ้นมา

อันที่จริงแล้ว จ่าฝูงหมาป่าอสูรถึงขนาดจ้องมองเฉินผิงด้วยสายตาหวาดกลัวจนตัวสั่น

ทันใดนั้นจ่าฝูงหมาป่าอสูรก็ส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความหวาดกลัว

ในชั่ววินาทีต่อมา ฝูงหมาป่าอสูรนับร้อยตนก็หันหลังแล้ววิ่งหนีไปโดยไม่ลังเลใจ

กินเวลาเพียงสิบกว่าวินาทีก่อนที่หมาป่าอสูรทุกตนจะจากไป หลงเหลือไว้เพียงซากหมาป่าที่ตายไปแล้วเท่านั้น

ทุกคนต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่พลิกผัน

ถึงแม้ว่าเฉินผิงจะตระหนักดีถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นหากเขาลงมือเอง แต่เขาก็ไม่คาดคิดเลยว่าเพียงแค่ปลดปล่อยเสี้ยวพลังมังกรหงส์ จะทำให้หมาป่าอสูรพวกนั้นหวาดกลัวจนวิ่งหนีหางจุกตูดขนาดนั้น

ทว่าหมาป่าอสูรพวกนั้นไม่ได้แข็งแกร่งอะไรนัก พวกมันจึงรู้สึกหวาดกลัวพลังแห่งเทพอสูรเป็นธรรมดา เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะนึกสงสัยว่าพลังมังกรหงส์จะส่งผลต่อสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งยิ่งกว่านี้เฉกเช่นเดียวกันหรือไม่