หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2527
ยาที่ใช้รักษาแผลภายนอกช่างไม่มีความท้าทายต่อการกลั่นยาของเฉินผิงเอาเสียเลย เขาทำผงยาออกมาบางส่วนแล้วบอกให้เหล่าซุนจ่างเอาไปใส่ให้กับอาหลี่และคนอื่นๆ ในเวลาเพียงสองวัน คนพวกนั้นก็หายสนิท
ส่วนบาดแผลของหยุ่นเอ๋อร์ เมื่ออยู่ภายใต้การดูแลของเฉินผิงก็หายดีในวันเดียวและไม่หลงเหลือรอยแผลเป็นใดๆ เอาไว้บนเรือนร่างของเธอเลย
หลังจากพวกชาวบ้านรู้ว่าเฉินผิงเป็นนักกลั่นยา พวกเขาก็ขอให้เขาช่วยตรวจรักษาโรค เฉินผิงพลันกลายเป็นหมอประจำหมู่บ้านไปทันที ถึงกระนั้นเขาก็พร้อมที่จะช่วยเหลือคนพวกนั้นอยู่เสมอ
“เฉินผิง วันนี้พวกเราจะไปขายหมาป่าอสูรในเมือง คุณจะไปกับพวกเราไหม?” หยุ่นเอ๋อร์ถามเฉินผิง
“แหงอยู่แล้ว!” เขาผงกศีรษะ
หลังจากอยู่ในหมู่บ้านหินมาหลายวัน เขาก็อยากจะออกไปสัมผัสกับวัฒนธรรมของชาวอาณาจักรนิรันดร์เสียบ้าง
ในขณะนั้น อาหลี่และคนอื่นๆ เก็บซากหมาป่าอสูรและกำลังรอคอยเฉินผิงอยู่ตรงทางเข้าหมู่บ้านหิน เมื่อพวกเขาเห็นฝ่ายหลังเดินเข้ามาหาต่างก็แสดงความขอบคุณ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...