หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2531
“หมอจาง ตามคุณไปเก็บสมุนไพรง่ายๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?” อาหลี่ถามด้วยความเหลือเชื่อ
เขาจะขอให้พวกเราทำเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนั้นไปทำไมกัน?
“แน่นอนอยู่แล้วสิ คุณคิดว่าผมจะหลอกคุณหรือไง?” จางเปียวสีหน้าดำทะมึน
“ปะ เปล่าหรอกครับ ผมก็แค่คิดว่าดูเหมือนเรื่องนี้จะง่ายดายเกินไป พวกเราตอบตกลงเงื่อนไขของคุณก็ได้ พรุ่งนี้พวกเราจะไปเก็บสมุนไพรกับคุณเอง” อาหลี่กล่าวขึ้นโดยไม่ลังเลใจ
“ดีมาก คืนนี้พวกคุณก็พักอยู่ในเมืองชิงสือเสียเลยสิ พวกเราจะได้ออกเดินทางกันตั้งแต่รุ่งสาง” จางเปียวเอ่ยปาก
อาหลี่ผงกศีรษะ จากนั้นก็ออกไปจากหอเป่าอันพร้อมกับคนอื่นๆ ทันทีที่พวกเขาก้าวพ้นประตู หยุ่นเอ๋อร์ก็กระโดดโลดเต้นด้วยความเบิกบานใจ “ในที่สุดคุณยายก็จะมองเห็นอีกครั้งแล้ว!”
“ใครจะไปคิดล่ะว่าหมอจางจะเสนอเงื่อนไขง่ายๆ แบบนั้นให้?” จู้จือพบว่ามันช่างน่าเหลือเชื่อ
“บางทีเขาอาจจะประทับใจกับความกตัญญูของหยุ่นเอ๋อร์ก็ได้ ตอนนี้เธอก็โล่งอกและไม่ต้องกังวลเรื่องดวงตาคุณยายของเธออีกต่อไปแล้วล่ะ” อาหลี่หัวเราะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...