หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2533

เมื่อหูจวงพยายามตีสนิทพวกเขาด้วยการเปิดเผยข้อมูลแบบนั้น พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะระแวงขึ้นมา

เมื่อสัมผัสได้ถึงความไม่เป็นมิตรที่เพิ่มทวีของเฉินผิงและพรรคพวกของเขา หูจวงก็อธิบายอย่างลนลานว่า “ผมไม่มีปัญญาซื้อยาเอง ตอนที่ผมคิดจะขโมยพวกมันมาจากหอเป่าอันก็เลยบังเอิญได้ยินทุกอย่างเข้าน่ะสิ ผมเล่าเรื่องให้ฟังก็เพราะผมกำลังหาทางผูกมิตรกับพวกคุณอยู่ หญ้าเซียนเติบโตลึกเข้าไปในหุบเขาและน่าจะมีอสูรวิญญาณคอยปกปักษ์รักษาอยู่ การจะได้มันมาย่อมต้องเสี่ยงอันตรายมากอย่างไม่ต้องสงสัยเลย ผมตัวคนเดียวในกลุ่ม ถ้าหากผมตกอยู่ในอันตรายก็คงไม่มีใครช่วย”

ถึงแม้ว่าคำอธิบายของหูจวงจะมีเหตุผล แต่เฉินผิงก็ไม่มั่นใจและทดสอบต่อไปอีกว่า “ทำไมคุณถึงได้เลือกที่จะเป็นพันธมิตรกับพวกเรา? พวกเราไม่ใช่ผู้ที่แข่งแกร่งที่สุดที่นี่หรอกนะ”

ภายในคณะเดินทาง เฉินผิงและพรรคพวกของเขาโดดเด่นสะดุดตาน้อยที่สุด ชายสองคนกับผู้หญิงและเด็กไม่ได้สร้างความมั่นใจได้เลย ถ้ามีใครกำลังหาทางผูกมิตรก็ย่อมต้องทำเช่นนั้นกับผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มสิ

หูจวงหัวเราะแกมเหน็บแนม “นั่นเป็นเพราะคุณเป็นตัวเลือกที่ปลอดภัยที่สุดน่ะสิ ผมรู้ว่าคุณมาจากหมู่บ้านหินและมีความแค้นกับหมู่บ้านต้าชิง ผมไม่ปฏิเสธว่าอยากจะผูกมิตรกับกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุด แต่พวกเขาจะยอมรับผมงั้นเหรอ? อันที่จริงแล้ว พวกเขาอาจจะขายผมให้หมู่บ้านต้าชิงเสียด้วยซ้ำไป แต่คุณไม่เหมือนพวกเขาตรงที่ต่อให้คุณไม่ยอมรับก็ไม่ทรยศหักหลังผมเด็ดขาด”

คำพูดของเขาทำให้รัศมีความเป็นปฏิปักษ์ของเฉินผิงที่แผ่ซ่านค่อยๆ สลายหายไป ฝ่ายหลังจึงไม่ติดใจสงสัยอีกต่อไปว่าหูจวงพูดความจริงอยู่หรือไม่