หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2534

เพื่อไม่ให้คนอื่นๆ ตื่นตกใจ เฉินผิงจึงเก็บความคิดไว้กับตนเอง

“ผมเข้าร่วมกลุ่มกับคุณได้ไหม? ถ้าไม่ได้ผมก็หวังว่าคุณจะยังรักษาความลับเรื่องตัวตนของผม”

หูจวงมองเฉินผิงด้วยสายตาคาดหวัง เพราะเขาเห็นชัดว่าเฉินผิงเป็นผู้นำท่ามกลางคนทั้งสี่

“เอาล่ะ ผมให้คุณเข้าร่วมกลุ่มกับพวกเราก็ได้ ถ้ามีอันตรายเกิดขึ้นจริงๆ ผมก็หวังว่าพวกเราจะสามารถช่วยเหลือกันได้” เฉินผิงกล่าวกับหูจวง

ข้อตกลงของเฉินผิงทำให้หูจวงยิ้มออก แววตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและไว้เนื้อเชื่อใจที่มีต่อคนในกลุ่ม

ขณะที่ทุกคนเดินลึกเข้าไปในหุบเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะลืมพันธมิตรที่เพิ่งจะเข้ากลุ่มไปเสียแล้ว

เมื่อรัศมีพลังของเหล่าสัตว์อสูรชักจะเริ่มทวีความแรงกล้า ทุกคนก็ชักอาวุธออกมาแล้วมองรอบข้างอย่างระแวดระวัง

บางคนที่ไร้ซึ่งความกล้าก็มีเหงื่อผุดซึมหน้าผากของตนแล้ว

ถึงกระนั้นต่อให้กำลังเดินลึกเข้าไปในหุบเขา อู๋เฟยอวี่กับจางเปียวก็ยังคงไม่สะทกสะท้าน

จากสีหน้าผ่อนคลายของพวกเขา เฉินผิงบอกได้เลยว่าพวกเขาทั้งสองคนน่าเกรงขามเพียงใด

“บรู๊วว!”

ทันใดนั้นเองเสียงร้องของสัตว์อสูรก็ทำให้ทุกคนหยุดฝีเท้าลง หมาป่าอสูรที่มีร่างคล้ายจามรีพุ่งตัวใส่พวกเขา

เห็นได้ชัดจากลักษณะท่าทางว่าหมาป่าอสูรแข็งแกร่งจนน่ากลัว มิฉะนั้นมันคงไม่กล้าจู่โจมใส่คนทั้งกลุ่มด้วยตัวเองหรอก

เมื่ออาหลี่และทุกคนเห็นเช่นนั้นก็ควงอาวุธด้วยความร้อนรนกังวลใจ

แต่ขณะที่หมาป่าอสูรเข้ามาใกล้พวกเขา อู๋เฟยอวี่ก็โบกมือขวาแล้วปลดปล่อยแสงสีขาวออกมาวูบหนึ่ง

หมาป่าอสูรร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก่อนจะเกลือกกลิ้งลงกับพื้นแล้วสิ้นลมหายใจ

“จู้จือ เฉินผิงพูดถูกนะ เราไม่ควรจะเปิดเผยพลังหรือไพ่ตายของตัวเองง่ายๆ ถ้าคนอื่นรู้เรื่องแหวนเก็บของของเฉินผิงเข้า พวกเขาอาจจะจู่โจมกลุ่มของเราได้ นอกเหนือไปจากนั้น จางเปียวกับอู๋เฟยอวี่ก็อาจจะอยากได้มันเหมือนกันและโจมตีพวกเราเพราะมันก็ได้ นายคิดว่าพวกเราไม่กี่คนมีโอกาสต่อสู้กับพวกเขาได้ไหมล่ะ

อาหลี่ฉวยโอกาสสอนบทเรียนชีวิตบางอย่างแก่จู้จือ

เมื่อได้ฟังคำพูดของอาหลี่ จู้จือก็ผงกศีรษะ “ผมเข้าใจแล้วฮะ”

ทันทีที่คนทั้งกลุ่มจากไป ชายที่มีขนปกคลุมทั่วทั้งตัวก็เดินเข้าไปหาซากหมาป่าอสูรที่เพิ่งจะตายไป

เขาคุกเข่าลงข้างตัวมันแล้วดึงลูกดอกออกจากหัวของมัน

“บรู๊วว!”

หมาป่าอสูรนับร้อยต่างมารุมล้อมรอบตัวเขาจากทั่วทุกสารทิศ

จากนั้นเขาก็พาหมาป่าอสูรฝูงใหญ่ไล่ตามเฉินผิงกับพรรคพวกของเขาไป