แต่ความมั่นใจของเขากลับไม่ได้ตั้งอยู่บนความเป็นจริง อู๋เฟยอวี่มีวิธีรับมือกับอสูรกระหายเลือดจริงๆ นั่นแหละ แต่เขาไม่มีทางที่จะบอกเรื่องนั้นกับหนิงชั่นหรอก
“หรือว่าแกมีวิธีรับมือกับอสูรกระหายเลือดตัวนั้น?” หนิงชั่นเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ
“นี่ไม่ใช่เรื่องของแก ถ้าแกไม่มีปัญญาจะรับมือก็เชิญไสหัวกลับไปซะ อย่ามาทำให้ที่นี่กลายเป็นหลุมฝังศพของแกเลย”
เมื่ออู๋เฟยอวี่พูดจบก็พาผู้คนเดินหน้าต่อไป
ยามที่หนิงชั่นเห็นอู๋เฟยอวี่และกลุ่มคนของเขาจากไปแล้ว เขาก็โกรธจัด
“คุณชาย ตอนนี้พวกเราจะทำยังไงดี?” บ่าวรับใช้คนหนึ่งของหนิงชั่นเอ่ยปากถาม
“พวกเราตามพวกมันไป ฉันอยากจะรู้ว่าไอ้หมอนี่มันมีไพ่ตายอะไรที่ทำให้มันสามารถใช้เอาชนะอสูรกระหายเลือดตนนั้นซ่อนอยู่กันแน่!”
เมื่อหนิงชั่นพูดจบก็ไล่ตามกลุ่มของอู๋เฟยอวี่ไป
เมื่ออู๋เฟยอวี่รู้ว่าหนิงชั่นและคนของเขากำลังตามพวกเขามา เขาก็ขมวดคิ้วมุ่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...