หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2538

ขณะที่คนของหนิงชั่นคอยคุ้มกันอย่างเคร่งเครียด อู๋เฟยอวี่ก็คอยจับสังเกตหนิงชั่น

ทันใดนั้นพวกหมาป่าอสูรกว่าร้อยตนก็โผล่พรวดออกมาจากป่าแล้วล้อมพวกเขาไว้

เมื่อผู้คนเห็นพวกหมาป่าก็หน้าตาไร้สีเลือด

ต่อให้พวกเขาจะโรยผงกันหมาป่าเอาไว้บนตัว แต่ยามที่อู๋เฟยอวี่เห็นท่าทางของพวกหมาป่าอสูรกว่าร้อยตนก็รู้สึกกังวลใจพอๆ กัน

“ศิษย์พี่ใหญ่ พะ พวกเรา...” จางเปียวพูดตะกุกตะกัก

“ใจเย็นๆ พวกเรามีผงกันหมาป่าอยู่นะ ถ้าหากพวกหมาป่าจู่โจมเข้ามา พวกเราก็แค่วิ่งหนีพวกมันเสียก็สิ้นเรื่อง ตราบใดที่มีผงกันหมาป่า พวกเราไม่เป็นอะไรหรอกน่า” อู๋เฟยอวี่กล่าวกับจางเปียวและคนอื่นๆ

เฉินผิงและคนอื่นๆ ยังมีประโยชน์ในการค้นหาหญ้ากระเรียนเซียน ดังนั้นอู๋เฟยอวี่จะไม่ยอมให้พวกเขาตายเร็วนักหรอก

เหตุผลที่อู๋เฟยอวี่สั่งให้จางเปียวไปเกณฑ์ผู้คนมากมายขนาดนั้นเพื่อร่วมเดินทางไปเก็บสมุนไพรไม่ใช่เพราะเขาอยากให้ปกป้องกันและกัน แต่เป็นเพราะเขาอยากใช้พวกมันมาจัดการกับอสูรกระหายเลือดต่างหากเล่า