หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2539

หนิงชั่นหัวเราะเสียงดังลั่น “อู๋เฟยอวี่ แกคิดว่าฉันโง่หรือไง? แกสั่งให้ฉันกลับไปหลังจากฉันเดินทางมาอย่างยากลำบากจนมาถึงที่นี่งั้นเหรอ? ใช่ ฉันไม่สามารถรับมือกับอสูรกระหายเลือดได้ แต่แกก็น่าจะไม่สามารถรับมือด้วยตัวเองได้เช่นกัน ตอนนี้ฉันคิดว่าพวกเราสามารถละวางความบาดหมางและร่วมมือกันได้ เมื่อพวกเราได้หญ้ากระเรียนเซียนมา พวกเราน่าจะมาหารือกันว่าจะแบ่งกันยังไง”

อู๋เฟยอวี่แค่นเสียง “ไม่มีทางเสียหรอก ฉันมั่นใจว่าสามารถเอาหญ้ากระเรียนเซียนได้ เช่นนั้นทำไมฉันต้องร่วมมือกับแกด้วยล่ะ?”

“อู๋เฟยอวี่ ถ้าหากแกไม่ร่วมมือกับฉัน งั้นก็มาต่อสู้กันให้ตายกันไปข้างเลยแล้วก็ปล่อยให้พวกหมาป่าอสูรส่งพวกเราไปยังปรโลกก็แล้วกัน!”

หนิงชั่นเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้อีกครั้ง

อู๋เฟยอวี่หน้าตาเหยเกพลางกล่าวด้วยความโกรธจัดว่า “หนิงชั่น หญ้ากระเรียนเซียนมีความสำคัญกับสำนักอวี้ติ้ง ในทางกลับกัน ตระกูลของแกไม่รู้แม้แต่วิธีที่จะใช้มันเสียด้วยซ้ำไป พวกเราสามารถร่วมมือกันได้ ถึงพวกเราจะไม่สามารถแบ่งหญ้ากระเรียนเซียนได้ แต่ฉันสามารถมอบซากอสูรกระหายเลือดให้ได้ แกน่าจะรู้ว่าแก่นอสูรของอสูรวิญญาณราคาแพงขนาดไหนนะ”

อู๋เฟยอวี่รู้สึกอับจนหนทาง เขาไม่มีทางเลือกนอกเสียจากเลือกที่จะร่วมมือกับหนิงชั่นที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจกับการยินดีที่จะสู้ตาย

หนิงชั่นถูกข้อเสนอของล่อใจเข้าแล้ว “แกมีวิธีรับมือกับอสูรกระหายเลือดตนนั้นจริงๆ เหรอ?”

“แน่นอนว่าย่อมต้องมีอยู่แล้ว ถ้าไม่มีล่ะก็ ฉันจะดั้นด้นมาจนถึงที่นี่ทำไมกันเล่า?” อู๋เฟยอวี่ตอบด้วยความมั่นใจ