หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2548

หนิงชั่นและคนอื่นๆ ล้วนได้รับบาดเจ็บหลังจากที่พวกเขาฆ่าอสูรกระหายเลือด ในขณะเดียวกัน รัศมีของพวกเขาก็ปั่นป่วนไปหมด

หลังจากที่พวกเขานำแก่นอสูรออกมาจากตัวมัน หนิงชั่นก็นั่งลงตรงนั้นเพื่อพักหายใจ

เมื่อเขาเห็นว่าอู๋เฟยอวี่และจางเปียวกลับมาเร็วกว่าที่คิด เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย “ทำไมพวกนายกลับมาเร็วขนาดนี้? หญ้ากระเรียนเซียนอยู่ที่ไหน?”

“อีกกลุ่มเอาไปแล้ว และเราตามพวกมันไม่ทัน!” อู๋เฟยอวี่ตอบอย่างหงุดหงิด

เมื่อเห็นว่าอู๋เฟยอวี่ไม่ได้กลับมาพร้อมกับหญ้ากระเรียนเซียน หนิงชั่นก็ระวังตัวขึ้นมาทันที

“ทำไมพวกนายถึงไม่ได้หญ้ากระเรียนเซียนกลับมา? ทำไมถึงไม่ไล่ตามพวกมันไป?” หนิงชั่นถามอู๋เฟยอวี่

“เราจะทำอย่างนั้นได้ยังไง? พอไปถึงพวกมันก็หายไปแล้ว!” หลังจากพูดเช่นนั้น อู๋เฟยอวี่ก็กวาดสายตามองซากอสูรกระหายเลือดและพูดอย่างชัดถ้อยคำ “จางเปียวกับฉันก็มีส่วนในการฆ่าอสูรกระหายเลือดตัวนี้ อีกอย่างมันคงไม่ตายถ้าไม่ใช่เพราะฤทธิ์ของยากร่อนพลัง ตอนนี้อสูรกระหายเลือดก็ตายไปแล้ว ฉันคิดว่าเรามีสิทธิ์ที่จะได้รับส่วนแบ่งของเรา”

หนิงชั่นหัวเราะเยาะเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้น “อู๋เฟยอวี่ นายนี่ชอบพูดจาเหลวไหลอยู่เรื่อยเลยนะ”

เมื่อได้ยินคำพูดเหยียดหยาม จางเปียวก็คำราม “หมายความว่ายังไง?”

อู๋เฟยอวี่ห้ามจางเปียวไม่ให้เข้าไปหาเรื่องหนิงชั่น เรามีจำนวนน้อยกว่า และเราล้าจากการต่อสู้กับอสูรกระหายเลือด ถ้าเราต้องสู้กับหนิงชั่นและคนของเขาในตอนนี้ เราคงไม่อาจชนะ

อู๋เฟยอวี่ไม่สามารถทำอะไรได้เมื่อหนิงชั่นไม่ยอมอ่อนข้อ เขาจับจ้องหนิงชั่นอยู่สองสามวินาทีก่อนที่จะพาจางเปียวไปจากที่นั่นในท้ายที่สุด ไม่คุ้มเลยที่เราจะเอาชีวิตไปเสี่ยงกับซากของอสูรกระหายเลือด

“แน่นอนว่าเราจะกลับไปมือเปล่าไม่ได้ เราต้องค้นหาว่าหมอนั่นมันเป็นใคร ถ้าเราพบตัวเขาเมื่อไหร่ เราก็จะเจอหญ้ากระเรียนเซียน!” อู๋เฟยอวี่อดกัดฟันไม่ได้เมื่อเขานึกถึงเฉินผิง

“ศิษย์พี่ใหญ่ ถ้าเกิดว่าเขากินหญ้ากระเรียนเซียนเข้าไปแล้วล่ะ?” จางเปียวถามอย่างกังวล

“เขาจะไม่ทำอย่างนั้น ดูเหมือนเขาจะเป็นนักกลั่นยา ดังนั้นฉันพนันได้เลยว่าเขารู้ว่าการกินหญ้าเซียนเข้าไปทั้งต้นจะฆ่าเขาในทันที! วิธีเดียวที่เขาจะกินหญ้ากระเรียนเซียนได้คือทำให้มันกลายเป็นยา แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนั้นได้ พูดอีกอย่างคือฉันแน่ใจว่าเขายังคงพกหญ้ากระเรียนเซียนอยู่กับตัว!” อู๋เฟยอวี่วิเคราะห์สถานการณ์อย่างรอบคอบและสันนิษฐานว่าเฉินผิงไม่มีความสามารถในการสกัดหญ้ากระเรียนเซียนให้เป็นยา

อู๋เฟยอวี่พูดถูก ในขณะนั้นเฉินผิงไม่สามารถสกัดหญ้ากระเรียนเซียนได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาฟื้นตัวได้เมื่อไหร่ การสกัดหญ้ากระเรียนเซียนก็คงง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก

“ศิษย์พี่ใหญ่ ผมไม่รู้จักชายคนนั้น แต่ผมรู้ว่าพวกคนที่ติดตามเขามาจากหมู่บ้านหิน ไปถามชาวบ้านในหมู่บ้านหินกันเถอะ บางทีเราอาจจะได้รู้ว่าเขาเป็นใคร!” จางเปียวเอ่ย