หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2552

เป่ยฉางเหล่านำทางเฉินผิงไปยังห้องที่ดูธรรมดาและพูดอย่างนอบน้อม “คุณพักที่นี่ได้ ถ้าคุณต้องการอะไรก็เรียกหาผมได้เลย”

“ขอบคุณครับ ผู้เฒ่าเป่ย!” เฉินผิงตอบด้วยความรู้สึกขอบคุณที่อีกฝ่ายปฏิบัติกับเขาอย่างสุภาพ

เมื่อเป่ยฉางเหล่ากำลังจะก้าวออกจากห้อง ทันใดนั้นเฉินผิงก็ห้ามเขาไว้

เขาถามว่า “ผู้เฒ่าเป่ย ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม?”

“ถามผมมาได้เลย!” เป่ยฉางเหล่าตอบ

“ผู้เฒ่าเป่ย พลเมืองทุกคนของที่นี่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรอสูรหรือเปล่า? มีมนุษย์อาศัยอยู่ในเมืองบ้างไหม?” เฉินผิงถามด้วยความอยากรู้

เป่ยฉางเหล่าส่ายหัว “ที่นี่ไม่มีมนุษย์ เราทุกคนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรอสูร และเราเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์อสูร พวกมนุษย์มีเขตแดนของตัวเอง ดังนั้นพวกเขาจะไม่ใช้ชีวิตร่วมกับพวกเรา”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร