หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2556
เมื่อรับรู้ได้ถึงเจตจำนงสังหารของยี่ชา เฉินผิงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องออกไปและกลับมาที่ห้องของเขา
ขณะที่เขานอนลงบนเตียง เขาก็นึกทบทวนเนื้อหาที่เขาอ่านในหนังสือเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์อสูรก่อนหน้านี้ เขาเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว
เช้าวันต่อมา เสลี่ยงที่เคลือบด้วยทองคำถูกนำเข้ามาในเมืองอย่างช้าๆ
เมื่อชาวเมืองเห็นเสลี่ยงก็พากันไปยืนเรียงแถวริมถนน พร้อมจ้องมองที่เสลี่ยงด้วยความเคารพ
คนที่นั่งอยู่ในนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้ปกครองสูงสุดของเมือง ราชายี่เหอ
นอกจากนี้ยังมีเกี้ยวอีกอันที่ด้านหลังของยี่เหอ ซึ่งดูยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน
ภายในเกี้ยวนั้นคือชายสูงอายุที่กำลังหลับตา ขณะที่เขาดื่มด่ำกับการถูกปฏิบัติเยี่ยงราชวงศ์
“ใครอยู่ในเสลี่ยงอันข้างหลัง? ทำไมเขาถึงมีสิทธิ์ได้นั่งบนเสลี่ยงที่งดงามเหมือนของราชายี่เหอ”
“คงเป็นแขกกิตติมศักดิ์ของราชายี่เหอ ไม่เห็นเหรอว่าราชายี่เหอออกจากเมืองเมื่อวานนี้เพื่อไปต้อนรับพวกเขา?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...