หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2564

สรุปบท ตอนที่ 2564 กำจัดพวกเขาได้ทุกเมื่อ: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอน ตอนที่ 2564 กำจัดพวกเขาได้ทุกเมื่อ จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 2564 กำจัดพวกเขาได้ทุกเมื่อ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่เขียนโดย อาร์ม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เฉินผิงจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในกองกำลังของเขา ไม่ว่าหูอี้เซียวจะเป็นแขกผู้มีเกียรติแบบไหนก็ตาม!

ในเมื่อนครแห่งจักรวรรดิอสูรเป็นหนึ่งในกองกำลังของตำหนักมังกรฟ้า จึงนับว่าชาวเมืองเป็นคนของเขาด้วย ดังนั้นเขาจะไม่ยืนอยู่เฉยๆ และมองดูพวกเขาถูกข่มเหง!

ใบหน้าของยี่เหอแดงก่ำหลังจากเฉินผิงล่วงเกินเขา ในขณะเดียวกัน เป่ยฉางเหล่าก็จ้องไปที่ฝ่ายหลังด้วยความตกตะลึง ไม่มีใครในเมืองกล้าพูดกับราชายี่เหอแบบนั้น! แม้แต่คุณหูผู้ที่เราขอความช่วยเหลือก็ยังไม่กล้าตักเตือนราชาเยี่ยงนี้!

“บังอาจ! กล้าดียังไงถึงมาพูดกับพระบิดาแบบนี้” ยี่ชาตะคอกเมื่อเห็นเฉินผิงตำหนิพ่อของเธอ

“เงียบ!” ยี่เหอจ้องมาที่เธอ ส่งสายตาให้เธอหยุดพูด จากนั้นเขาก็หันไปหาเฉินผิงด้วยท่าทีนอบน้อมและพูดเสียงเบา “คุณเฉิน ผมขอคุยแบบส่วนตัวได้ไหม? ผมจะอธิบายทุกอย่างให้ฟัง”

“หวังว่าคำอธิบายของคุณจะฟังขึ้น” เฉินผิงส่งหญิงสาวในอ้อมแขนให้ทหารยามที่อยู่ใกล้ๆ แล้วสั่งว่า “พาเธอไปอยู่ในที่ปลอดภัย”

ทหารยามรับตัวหญิงสาวจากเขา แต่ก็ไม่กล้าขยับตัว ยี่เหอมองหน้าทหารยาม เขาจึงพาเธอออกไปอย่างรวดเร็ว

หูอี้เซียวขมวดคิ้วเมื่อเห็นอย่างนั้น พยายามทำความเข้าใจสถานการณ์จนหัวหมุน ฉันไม่เข้าใจเลยว่าไอ้ถ่อยนั่นมันเป็นใคร ถึงได้กล้าตำหนิราชายี่เหอ!

หลังจากพาเฉินผิงออกไปจากลานแล้ว ยี่เหอก็พบสถานที่เงียบๆ เขาดูละอายใจขณะที่เขาอธิบายว่า “ชายคนนั้นคือหูอี้เซียวผู้นำของสำนักอวี้ติ้ง และเป็นนักกลั่นยาระดับแนวหน้า ลูกสาวของผู้เฒ่าเป่ยป่วยหนัก และหลายคนไม่สามารถรักษาเธอได้ จึงเป็นเหตุผลที่ผมเชิญคุณหูมาที่นี่”

“แล้วทำไมคุณยังปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจในเมืองของคุณโดยไม่ห้ามเขาเลย” เฉินผิงเอ่ยถามด้วยความโกรธ ในเมื่อเขาทรงพลังกว่าสำนักอวี้ติ้งมาก เขาจำเป็นต้องกลัวพวกมันขนาดนั้นเลยเหรอ?

เมื่อได้ยินคำถามนั้น ยี่เหอได้แต่ถอนหายใจและพูดว่า “มีบางอย่างที่คุณยังไม่รู้ แม้ว่าเราจะสามารถทำลายพวกเขาได้ทุกเมื่อ แต่ก็ใช่ว่าเราจะทำอย่างนั้นได้ อย่างที่คุณรู้ ในเผ่าพันธุ์อสูรไม่มีนักกลั่นยาอยู่เลย เรามีสมุนไพรแต่ไม่มีทางสกัดเป็นยาได้ ยาของเราผลิตขึ้นด้วยความช่วยเหลือจากนักกลั่นยามนุษย์ที่เราจ้างมา นอกจากนั้น มนุษย์ในอาณาจักรนิรันดร์และเผ่าพันธุ์อสูรต่างก็อยู่ร่วมกันอย่างสันติมาหลายร้อยปีแล้ว ไม่มีใครกล้าที่จะทำลายสมดุลนั้นอย่างผลีผลาม ถ้าผมบุ่มบ่ามยกกำลังต่อต้านสำนักอวี้ติ้งและกำจัดพวกเขาจนสิ้น จะไม่มีนักกลั่นยาคนใดยินดีช่วยเรากลั่นยาอีกต่อไป นอกจากนี้ ยังมีความเป็นไปได้ที่สำนักของพวกมนุษย์อาจจับมือกับราชาและผู้ปกครองของเผ่าพันธุ์อสูรฝ่ายอื่นๆ เพื่อกำจัดนครแห่งจักรวรรดิอสูร หลายฝ่ายในเมืองอื่นๆ ของเผ่าพันธุ์อสูรกำลังจับตามองผมราวกับเหยี่ยวและต้องการที่จะแทนที่ผม!”

เขาถอนหายใจขณะที่พูด ดูจากท่าทางแล้ว การจะอยู่ในตำแหน่งของเขาไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

เมื่อเฉินผิงได้ฟัง เขาก็ครุ่นคิดหนัก ฉันไม่นึกเลยว่าสถานการณ์ในอาณาจักรนิรันดร์จะซับซ้อนขนาดนี้ ราชายี่เหอทรงพลังกว่าสำนักอวี้ติ้งอยู่มากโข กระนั้นเขากลับต้องเกรงใจอีกฝ่าย

“คุณจะบอกว่าไม่มีใครในเผ่าพันธุ์อสูรเป็นนักกลั่นยาได้เลยเหรอ?” เขางุนงง ทำไมคนที่มาจากเผ่าพันธุ์อสูรถึงไม่สามารถเป็นนักกลั่นยาได้? ในเมื่อการกลั่นยามันไม่ใช่ศาสตร์เวทย์ขั้นสูง มันไม่ยากที่จะศึกษาเลย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร