ภายในห้องสมุด ลำแสงสีทองปรากฏขึ้นนอกร่างกายของเฉินผิง เมื่อจุดฝังเข็มของเผ่าพันธุ์อสูรนับสิบจุดเปิดขึ้นภายในตัวเขา ชั่วพริบตานั้นดูเหมือนเขาจะรู้แจ้งและสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงจากมนุษย์ไปเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์อสูร
“ตอนนี้ฉันสามารถเปลี่ยนรัศมีในตัวฉันได้ตามต้องการ เท่ากับว่าฉันสามารถฝึกวิชาของเผ่าพันธุ์อสูรได้!”
ความยินดีผุดขึ้นทั่วใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็เริ่มเปิดดูหนังสือที่เกี่ยวกับวิชาของเผ่าพันธุ์อสูร
เมื่อตัดสินใจเลือกวิชาของเผ่าพันธุ์อสูรที่ดูเถรตรงที่สุดแล้ว เขาก็เริ่มฝึกวิชาหลังจากที่ปราณสัมผัสไหลเข้าไปในร่างกายของเขา
ชั่วพริบตานั้น ก็เกิดเสียงแตกหักดังอยู่ภายในร่างของเขา กระดูกทุกส่วนดูเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ตามมาด้วยกล้ามเนื้อที่บวมขึ้น
เขาตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่พลังในตัวเขาก็ยังเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด
อย่างไรก็ตาม รูปลักษณ์ของเขาในขณะนั้นช่างแปลกประหลาด ดูน่าขนลุกจนถึงขั้นน่าสยดสยอง
เมื่อเขาหายใจออกยาวๆ ร่างกายของเขาก็ค่อยๆ กลับมาเป็นเหมือนเดิม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...