ที่หมู่บ้านหิน มีชาวบ้านอีกคนถูกจางเปียวฆ่าที่ลานกลางหมู่บ้าน
แม้ว่าชาวบ้านทุกคนในหมู่บ้านหินจะโกรธแค้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ต่อหน้าจางเปียวและอู๋เฟยอวี่ พวกเขาเป็นเพียงลูกแกะที่รอโดนเชือด ไร้พลังจนไม่อาจขัดขืนได้แม้แต่น้อย
อีกอย่างพวกเขาไม่กล้าที่จะต่อต้านสำนักอวี้ติ้ง ขืนทำแบบนั้น ผลที่ตามมาคงเป็นการล่มสลายของทั้งหมู่บ้าน
ในขณะนั้นเอง เหรียญที่เอวของอู๋เฟยอวี่ก็สว่างวาบขึ้น เมื่ออู๋เฟยอวี่ชำเลืองมอง เขาก็ทำหน้าตึงเครียดพร้อมกับแยกเขี้ยว
“เกิดอะไรขึ้น ศิษย์พี่ใหญ่?” จางเปียวถาม
“ท่านอาจารย์กำลังเรียกฉันกลับ” อู๋เฟยอวี่ตอบอย่างกระวนกระวาย เขาขมวดคิ้ว
ตอนนี้ฉันยังไม่ได้หญ้ากระเรียนเซียนเลยถ้าฉันกลับไปมือเปล่าคงต้องโดนทำโทษแน่ๆแต่ฉันก็ไม่สามารถเพิกเฉยได้เมื่ออาจารย์เรียก!
“กลับไปรายงานอาจารย์ก่อนเถอะครับ ศิษย์พี่ใหญ่ผมจะคอยคุ้มกันที่นี่ ถ้าเฉินผิงกลับมา ผมจะจับมันซะแล้วพาตัวไปที่สำนักอวี้ติ้ง!” จางเปียวประกาศ
เขาไม่อยากกลับไปรับโทษ
อู๋เฟยอวี่เบนสายตามาที่เขาและเอ่ยความเห็นว่า “เฉินผิงมีฝีมือไม่เบา ถ้านายอยู่ที่นี่คนเดียว ฉันกลัวว่า-”
“ไม่ต้องกังวล ศิษย์พี่ใหญ่! ผมจะสั่งสอนไอ้เด็กนั่นแน่นอน ถ้าผมไม่มีปัญญาจัดการกับชาวบ้านต่ำต้อย ชื่อเสียงของสำนักอวี้ติ้งคงย่อยยับ ไปรายงานท่านอาจารย์เถอะครับ แค่บอกเขาว่าเราจะได้หญ้ากระเรียนเซียนในอีกสองวัน!” จางเปียวยืนยันอย่างมั่นใจ
ทั้งสองหารู้ไม่ว่าอาจารย์ของพวกเขารู้มานานแล้วว่าหญ้ากระเรียนเซียนอยู่ที่ไหน และถึงกับคุกเข่าลงต่อหน้าเฉินผิง
“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องเลิกใจอ่อนได้แล้ว ถ้าพรุ่งนี้นายไม่เห็นเฉินผิงก็ให้ฆ่าสองคนโดยไม่ต้องรีรอ ชาวบ้านชั้นต่ำเหล่านี้ต้องถูกลงโทษให้หวาดกลัวเสียก่อน ทีนี้พวกเขาจะยอมรับใช้นายอย่างแท้จริง!” อู๋เฟยอวี่เอ่ย
“อย่าห่วงเลยครับศิษย์พี่ใหญ่ ถ้าผมไม่เห็นเฉินผิงภายในสามวัน ผมจะฆ่าคนให้หมดหมู่บ้าน”
แม้จะได้ชื่อเป็นหมอมหัศจรรย์ แต่จางเปียวก็ขาดศีลธรรมทางการแพทย์ ในทางกลับกันเขาเป็นเดรัจฉานที่ฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น
พวกเขาร้องไห้อย่างขมขื่น
เมื่อเห็นคนบ้านเดียวกันถูกฆ่าตายทุกวัน พวกเขาจึงเก็บงำความเดือดดาลมาตลอด
เฉินผิงเหลือบไปเห็นลานกว้างซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกล เขาเห็นเห็นศพจำนวนหนึ่งเกลื่อนกลาดอยู่รอบๆ พวกเขาคือคนที่จางเปียวถูกฆ่าตายในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา และร่างกายของพวกเขาถูกห้ามไม่ให้นำออกไป โดยไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากเพื่อข่มขู่ชาวหมู่บ้านหิน
“มั่นใจได้เลยว่าผมจะฉีกมันให้เป็นชิ้น ๆ!”
เขากัดฟันและกำมือเป็นกำปั้น แล้วปลดปล่อยคลื่นแห่งเจตจำนงสังหารอันไร้ขอบเขต
เหล่าซุนจ่างรู้สึกได้ถึงบางอย่าง เขาเองก็รีบวิ่งออกไปเมื่อเขาเห็นเฉินผิง สีหน้าของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขาเพียงรีบจ้ำอ้าวเข้าไปหาและเริ่มถาม “เฉินผิง อาหลี่ไปตามหาคุณ คุณเห็นเขาบ้างไหม?”
เขาเป็นห่วงความปลอดภัยของอาหลี่ เพราะฝ่ายหลังเป็นพี่ใหญ่ของเหล่าคนหนุ่มสาวในหมู่บ้านหิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ปลดล็อคอ่านไม่ได้...
กดอ่านไม่ได...
กดอ่านไม่ได้เลย...
ชอบกดปลดล็อคไม่ได้ แก้ไขที...
ปลดล็อคอ่านไม่ได้...
อ่านไม่ได้แอดมินช่วยดูที .... {code: 4, message: 'Cannot buy chapter, contact admin for the details.'}...
รออ่านไม่ได้เลย ปลดล็อคไม่ได้ แอดมินช่วยดูที่ {code: 4, message: "Cannot buy chapter, contact admin for the details."}...
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
ไม่สามารถปลดล็อคจ่ายเงินเพื่ออ่านได้เลยค่ะ เว๊ปมีปัญหาหรือป่าว...
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...