ชาวหมู่บ้านหินเริ่มกังวลเมื่อเห็นจางเปียวกำลังหลบหนี พวกเขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าได้ถลกหนังเขาทั้งเป็น จึงไม่มีใครอยากให้เขาหนีไปได้
“เฉินผิง จางเปียวกำลังหนี!”
“จะปล่อยให้มันหนีไปไม่ได้! ฆ่ามัน!”
หยุ่นเอ๋อร์และจู้จือตะโกนใส่เฉินผิง
“ไม่ต้องห่วง เขาหนีจากผมไม่รอดหรอก” เฉินผิงจ้องไปที่จางเปียวด้วยสายตาที่สงบนิ่ง และค่อยๆ เล็งมีดพร้าในมือไปที่จางเปียว
ขณะที่เฉินผิงกำลังทำเช่นนั้น ประกายแสงของใบมีดก็ทวีความรุนแรงขึ้นและปกคลุมทั่วหมู่บ้านหิน
ประกายแสงของใบมีดนั้นมหึมาจนบดขยี้จางเปียวราวกับขุนเขา
ไม่ว่าจางเปียวจะวิ่งเร็วแค่ไหน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะหลบหนีจากพื้นกว้างใหญ่ที่แสงจากใบมีดปกคลุม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...