กลับมาที่หมู่บ้านหิน หลังจากจางเปียวได้พบกับความตายแล้ว ผู้คนต่างมารวมตัวกันยืนสงบนิ่งเพื่อไว้อาลัยให้กับชาวบ้านที่ถูกจางเปียวสังหารไป
ความสงบสุขได้กลับคืนสู่หมู่บ้านหินและในจิตใจของชาวบ้านอีกครั้ง เฉินผิงได้ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำคนใหม่ของพวกเขา
ผู้คนที่อยู่อาศัยในหมู่บ้านหินต่างตระหนักถึงความอ่อนแอและความเปราะบางของพวกเขา เมื่อต้องเผชิญหน้ากับบุคคลที่น่าเกรงขามอย่างเช่นจางเปียว
อย่างไรก็ตาม เมื่อมีเฉินผิงอยู่ใกล้ๆ สิ่งต่างๆ ก็ดูจะแตกต่างออกไป เฉินผิงไม่เพียงปกป้องพวกเขาได้เท่านั้น แต่เขายังสามารถหยุดชาวบ้านของหมู่บ้านต้าชิงไม่ให้มารังแกพวกเขาได้อีกด้วย
“ยายคะ คุณน่าจะได้เห็นว่าเฉินผิงมีความสามารถขนาดไหน เขาทำให้จางเปียวต้องทุรนทุราย! ถ้าหนูมีความสามารถได้สักครึ่งหนึ่งของเฉินผิงละก็ หนูคงสามารถปกป้องทุกคนในหมู่บ้านหินให้ปลอดภัยได้” หยุ่นเอ๋อร์เล่าเรื่องที่เฉินผิงต่อสู้กับจางเปียวให้เหล่าโปฟัง ขณะที่เธอพูด จู่ๆ เธอก็ตระหนักว่าเธออาจพูดผิดจึงรีบพูดขึ้นว่า “หนูขอโทษค่ะยาย หนูไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ยายไม่พอใจ หนูจะหาทางรักษาดวงตาของยายเอง แม้ว่าจางเปียวจะตายแล้ว แต่เฉินผิงบอกหนูว่าเขามีวิธีรักษายายนะคะ!”
เหล่าโปยิ้มอย่างอ่อนโยนขณะที่เธอลูบหัวหยุ่นเอ๋อร์อย่างเอ็นดู “เด็กโง่ ยายชินกับมันแล้วล่ะ ไม่มีใครในโลกนี้จะสามารถรักษาดวงตาของยายได้หรอก”
“ใครว่า? ผมสามารถรักษาคุณได้นะครับ” เฉินผิงพูดขณะที่เขาเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับจู้จือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...