หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2581
เมื่อกินยาเข้าไป เหล่าโปสัมผัสได้ถึงความเย็นสดชื่นที่ไหลผ่านไปทั่วร่างกายก่อนจะมาบรรจบที่ดวงตาของเธอ
ดวงตาที่มืดสนิทของเธอก่อนหน้านี้ค่อยๆ เริ่มมองเห็นเป็นภาพที่ชัดขึ้น
เหล่าโปมองสำรวจรอบๆ ตัวเธอด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
ร่างกายของเธอสั่นเทาก่อนที่เธอจะตะโกนว่า “ฉะ-ฉันมองเห็นแล้ว! ฉันมองเห็นทุกอย่างแล้ว...”
เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของเหล่าโป หยุ่นเอ๋อร์ก็รีบวิ่งเข้ามาในบ้านและพบว่าเหล่าโปสามารถมองเห็นได้แล้ว ขณะนี้ความตื่นเต้นของหญิงสาวไม่สามารถปกปิดได้อีกต่อไป
เธอวิ่งตรงเข้าไปกอดเหล่าโปไว้แน่น เธอเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวังว่า “ยาย ตอนนี้ยายมองเห็นแล้วเหรอคะ?”
“หยุ่นเอ๋อร์ ยายเห็นหนูแล้ว หนูเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเลย!” เหล่าโปพูดพร้อมเอามือของเธอกุมใบหน้าของหยุ่นเอ๋อร์ ในขณะที่น้ำตาแห่งความสุขไหลอาบแก้ม
ทั้งคู่กอดกันและหลั่งน้ำตาแห่งความสุข
เมื่อเห็นเช่นนั้น จู้จือก็รู้สึกตื้นตัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...