เฉินผิงยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของเนี่ยเหิง
“ในโลกนี้มีทั้งผู้ที่แข็งแกร่งและผู้ที่อ่อนแอ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดหวังให้ทุกคนแข็งแกร่ง สถานะผู้จำแลงของแกไม่ได้ให้ความแข็งแกร่งกับแกโดยอัตโนมัติ ในสายตาของผู้ฝึกบำเพ็ญญาณที่แท้จริง แกไม่มีความสำคัญใดๆ สักนิด ฉันสามารถฆ่าพวกแกทั้งคู่ได้อย่างง่ายดาย สำหรับฉันแล้ว พวกแกไม่ต่างอะไรกับแมลงที่ไร้ค่าเท่านั้น นั่นไม่เท่ากับว่าพวกแกทั้งสองคนเป็นชนชั้นต่ำเหมือนกันอย่างนั้นเหรอ?”
“เฉินผิง ทั้งแกและฉันต่างก็อยู่ในระดับเดียวกัน แกกล้าพูดแบบนั้นได้ยังไง? ในเมื่อแกไม่ฟังฉัน ในวันนี้แกก็จงพบกับความพินาศซะเถอะ”
เนี่ยเหิงปฏิเสธที่จะเสียเวลากับเฉินผิงอีกแล้ว รัศมีสังหารเริ่มก่อตัวขึ้นจากร่างกายของเขา
เขาตั้งใจที่จะโน้มน้าวให้เฉินผิงเข้าร่วมกับสำนักอวี้ติ้งเพราะไม่อยากสิ้นเปลืองแรงโดยไม่จำเป็น แต่เขากลับคิดไม่ถึงว่าเฉินผิงจะดื้อรั้นขนาดนี้
เนื่องจากเฉินผิงไม่ยอมฟัง เขาจึงทำได้เพียงใช้กำลังเท่านั้น
“เดี๋ยวแกจะได้รู้ว่าใครกันแน่จะต้องพบกับความพินาศในวันนี้!”
เฉินผิงคำรามพร้อมกับยื่นมือขวาออกไป กระบี่พิฆาตมังกรก็ปรากฏขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...