หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2592

เฉินผิงยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของเนี่ยเหิง

“ในโลกนี้มีทั้งผู้ที่แข็งแกร่งและผู้ที่อ่อนแอ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดหวังให้ทุกคนแข็งแกร่ง สถานะผู้จำแลงของแกไม่ได้ให้ความแข็งแกร่งกับแกโดยอัตโนมัติ ในสายตาของผู้ฝึกบำเพ็ญญาณที่แท้จริง แกไม่มีความสำคัญใดๆ สักนิด ฉันสามารถฆ่าพวกแกทั้งคู่ได้อย่างง่ายดาย สำหรับฉันแล้ว พวกแกไม่ต่างอะไรกับแมลงที่ไร้ค่าเท่านั้น นั่นไม่เท่ากับว่าพวกแกทั้งสองคนเป็นชนชั้นต่ำเหมือนกันอย่างนั้นเหรอ?”

“เฉินผิง ทั้งแกและฉันต่างก็อยู่ในระดับเดียวกัน แกกล้าพูดแบบนั้นได้ยังไง? ในเมื่อแกไม่ฟังฉัน ในวันนี้แกก็จงพบกับความพินาศซะเถอะ”

เนี่ยเหิงปฏิเสธที่จะเสียเวลากับเฉินผิงอีกแล้ว รัศมีสังหารเริ่มก่อตัวขึ้นจากร่างกายของเขา

เขาตั้งใจที่จะโน้มน้าวให้เฉินผิงเข้าร่วมกับสำนักอวี้ติ้งเพราะไม่อยากสิ้นเปลืองแรงโดยไม่จำเป็น แต่เขากลับคิดไม่ถึงว่าเฉินผิงจะดื้อรั้นขนาดนี้

เนื่องจากเฉินผิงไม่ยอมฟัง เขาจึงทำได้เพียงใช้กำลังเท่านั้น

“เดี๋ยวแกจะได้รู้ว่าใครกันแน่จะต้องพบกับความพินาศในวันนี้!”

เฉินผิงคำรามพร้อมกับยื่นมือขวาออกไป กระบี่พิฆาตมังกรก็ปรากฏขึ้น