หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2593

เหตุการณ์พลิกผันอย่างไม่น่าเชื่อ พวกเขาแทบไม่เชื่อสายตาของตนเอง

เฉินผิงไม่สนใจพวกเขาและมองไปที่กระบี่พิฆาตมังกรและลูบไล้มันอย่างช้าๆ

“ฉันคงประเมินค่าพวกแกสูงไปโดยใช้กระบี่พิฆาตมังกรเพื่อเอาชนะพวกแก มันช่างไม่คุ้มกันเลยกับความเสียหายที่เกิดขึ้นกับกระบี่ของฉันเพียงเพื่อกำจัดแกสองคน!”

เมื่อพูดจบ เฉินผิงก็เก็บกระบี่พิฆาตมังกรของเขา

การต่อสู้ก่อนหน้านี้ทำให้เขาตระหนักได้ว่าเขาให้เครดิตความสามารถของอู๋เฟยอวี่และเนี่ยเหิงมากเกินไป

การตัดสินใจของเฉินผิงที่เก็บอาวุธของเขาลงเสมือนเป็นการบ่งบอกว่าเขาไม่สนใจว่าพวกเขาจะทำอันตรายใดๆ กับเขาได้ อู๋เฟยอวี่และเนี่ยเหิงยิ่งเดือดดาลด้วยความโกรธที่ถูกชายหนุ่มเมินเฉย

ร่างของเฉินผิงเริ่มส่องแสงสีทองในขณะที่เขาใช้พลังร่างเกราะทองคำ เกล็ดสีทองก็ปรากฏขึ้นและปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา

“ถ้าแกคุกเข่าและขอโทษฉัน ฉันจะทำให้พวกแกตายอย่างรวดเร็วและไม่เจ็บปวด” เฉินผิงกล่าว

“อย่าเข้าข้างตัวเองไป ไอ้หนู ที่แกแข็งแกร่งก็เพราะของวิเศษที่แกครอบครองอยู่ต่างหาก ถ้าไม่มีมันละก็แกก็คงจะไม่มีโอกาสแม้แต่จะสู้กับเราหรอก!” อู๋เฟยอวี่ กล่าว เขาเชื่อว่าความสามารถของเฉินผิงที่สามารถรับการโจมตีได้นั้นเกิดจากกระบี่วิเศษที่เขาถืออยู่

“ฉันได้เก็บอาวุธของฉันไปแล้ว ตอนนี้ฉันจะแสดงให้พวกแกเห็นว่า ฉันสามารถเอาชนะแกได้ยังไงโดยไม่จำเป็นต้องพึ่งมัน”

เมื่อพูดจบ เฉินผิงก็พุ่งตรงไปหาอู๋เฟยอวี่

เขาระเบิดพลังสามเผ่าพันธุ์ที่อยู่ในร่างกายของเขาและเปิดใช้พลังสายฟ้าวายุเพื่อเพิ่มความเร็วจนถึงขีดสุด

เขาสามารถเดินทางไปที่ต่างๆ ได้แทบจะในทันที ทำให้ดูราวกับว่าเขาไม่ได้เคลื่อนไหวเลยด้วยซ้ำ

อู๋เฟยอวี่ไม่สามารถโต้ตอบได้รวดเร็วพอ เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าเฉินผิงจะสามารถเข้ามาประชิดตัวจากระยะห่างหลายสิบเมตรระหว่างพวกเขาได้ในทันที

หลังจากที่เขาปาระเบิดควันพิษออกไปแล้ว เนี่ยเหิงก็โล่งใจขึ้นมาบ้าง

เมื่อมองไปที่ม่านหมอกสีขาวเบื้องหน้า เขาสันนิษฐานว่าเฉินผิงคงเคลื่อนไหวไม่ได้ มิฉะนั้นแล้วเฉินผิงเขาคงไล่ตามพวกเขามาอย่างไม่ต้องสงสัย

ขณะที่เขายื่นมือไปช่วยพยุงอู๋เฟยอวี่ให้ลุกขึ้นอย่างสบายใจ ก็มีเสียงฝีเท้าอันแผ่วเบาดังแว่วเข้ามาในหูของเขา

ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ...

ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หนักแน่นราวกับมีของหนักอึ้งทับอยู่บนหน้าอกของพวกเขา หัวใจของพวกเขาเต้นระรัว มันย่อมเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีใครสามารถเคลื่อนไหวได้ภายใต้ฤทธิ์ของควันพิษนั่น

กระนั้น เสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามาได้ทำลายข้อสันนิษฐานนี้ไปโดยสิ้นเชิง ใครบางคนยังคงไม่ได้รับผลกระทบใดๆ จากพิษของมัน

พวกเขาทั้งสองได้แต่หวาดวิตก โดยหวังว่าร่างที่อยู่เบื้องหน้าจะไม่ใช่เฉินผิง