หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2594

เมื่อเห็นเฉินผิงเดินออกมาจากควันพิษสีขาว หัวใจของพวกเขาก็รู้สึกราวกับแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

“อะไรวะเนี่ย? เกิดอะไรขึ้น?"

อู๋เฟยอวี่มองเนี่ยเหิงอย่างไม่เชื่อสายตา ยาพิษนั่นเป็นดั่งสัญลักษณ์สำคัญของสำนักอวี้ติ้ง และมันไม่เคยถูกมอบให้กับลูกศิษย์ทั่วไป

เนี่ยเหิงได้ครอบครองมันเพราะเขามีสถานะเป็นถึงศิษย์คนโตของสำนัก พวกเขาไม่คิดเลยว่าพิษนั่นจะไม่ได้ผล

เนี่ยเหิงดูสับสนและถึงกับพูดไม่ออก

พวกเขาไม่รู้ตัวเลยว่าหูอี้เซียวผู้เป็นอาจารย์ของพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินผิงในด้านวิชากลั่นยา พิษต่างๆ ไม่สามารถทำอันตรายใดๆ ต่อสภาพร่างกายของเฉินผิงได้ พิษแต่ละชนิดที่เข้าสู่ร่างกายของเขาจะได้รับการสกัดออกด้วยพลังจิตตวิสุทธิ

เมื่อมองไปยังคนทั้งสองที่กำลังสับสน เฉินผิงก็เผยรอยยิ้มอันแสนเย็นชาออกมา “ฉันเหนือกว่าพวกแกทั้งสองในด้านวิชาดาบ และอาจารย์ของแกก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันในด้านวิชากลั่นยา แกคิดจริงๆ เหรอว่าพิษกระจอกๆ ของแกจะทำอะไรฉันได้?”

เพียงแค่ชั่วพริบตา เฉินผิงก็มาปรากฏตัวตรงหน้าเนี่ยเหิงและอู๋เฟยอวี่

“หมัดเซิ่งกวง!” เฉินผิงคำรามและปล่อยพลังหมัดออกไป

ด้วยพลังสามเผ่าพันธุ์ ยิ่งทำให้พลังของของหมัดเซิ่งกวงเพิ่มขึ้นอย่างมาก แสงจากกำปั้นของเฉินผิงนั้นเปล่งประกายราวกับแสงอาทิตย์ก็ไม่ปาน

ตู้ม!

กำปั้นอันทรงพลังทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า ก่อนที่มันจะส่งให้อู๋เฟยอวี่และเนี่ยเหิงลอยกระเด็นออกไปราวกับว่าพวกเขาเป็นเพียงต้นหญ้าเท่านั้น

ร่างของทั้งสองกระแทกลงกับพื้นและกระอักเลือดออกมา

เมื่อเฉินผิงได้รับพลังสามเผ่ามา เห็นได้ชัดว่าคนทั้งคู่นั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

"ทำไม? มันเป็นไปได้ยังไงกัน? ทำไมแกถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ ทั้งๆ ที่พวกเราก็อยู่ในระดับการฝึกบำเพ็ญญาณเดียวกัน?” อู๋เฟยอวี่ไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นได้เลย

ดวงตาของเฉินผิงเต็มไปด้วยประกายแห่งเจตจำนงสังหาร เพื่อเห็นแก่ชาวบ้านที่ตายไป เขาไม่ยอมปล่อยให้คนทั้งสองมีชีวิตออกไปจากหมู่บ้านได้

“โอหังนัก!” เนี่ยเหิงหยิบยาเม็ดสีดำออกมาสองเม็ดและมอบมันให้กับอู๋เฟยอวี่ไปหนึ่งเม็ด

พวกเขากลืนเม็ดยาลงไปโดยไม่ลังเล

ใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยว ขณะที่รัศมีพลังของพวกเขาพุ่งสูงขึ้นไปสู่ระดับใหม่ เพียงเวลาไม่นาน พวกเขาก็บรรลุพลังขึ้นสู่ระดับผู้จำแลงขั้นที่เก้า

เฉินผิงเป็นเพียงผู้จำแลงขั้นแปดเท่านั้น และตอนนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ซึ่งอยู่ในระดับผู้จำแลงขั้นเก้าถึงสองคน

เฉินผิงเย้ย “แกคิดว่าจะเอาชนะฉันได้ด้วยการกินยาเม็ดกระจอกๆ เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างนั้นนะเหรอ?”

“เฉินผิง พวกมันไม่ใช่ยาเม็ดกระจอกๆ หรอกนะ พวกมันคือยายกระดับพลังต่างหาก ซึ่งมันได้รับการดัดแปลงมาเป็นอย่างดี อีกทั้งมันยังไม่มีผลข้างเคียงใดๆ ต่อร่างกายของเราอีกด้วย” เนี่ยเหิงพูดอย่างเย็นชา