ด้วยความแข็งแกร่งของเฉินผิงในปัจจุบัน มันดูจะเป็นเรื่องที่ยากลำบากเล็กน้อยหากเขาคิดที่จะทำลายสำนักอวี้ติ้ง และต่อให้เขาทำเช่นนั้น เขาก็จะไม่ได้รับประโยชน์ใดๆ อยู่ดี
แต่ถ้าหากเขาสามารถทำให้สำนักอวี้ติ้งมาอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาได้ ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือการครอบครองทรัพยากรที่มีอยู่มากมายของสำนัก เขาก็จะสามารถใช้ทรัพยากรเหล่านั้นเพื่อบรรลุผ่านระดับผู้จำแลงและก้าวเข้าสู่ระดับกึ่งเซียนได้ เมื่อทำสำเร็จ เขาก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ บนภูเขาอีกต่อไป
และตอนนั้น เฉินผิงก็สามารถใช้อิทธิพลของสำนักอวี้ติ้งเพื่อเป็นประโยชน์ในการตามหาซูอวี่ฉี หัวเฟิ่งและคนอื่นๆ
นอกจากนี้ เมื่อเขามีพลังที่มากพอ เขาก็จะสามารถช่วยยี่เหอรวมใจกับราชาทั้งสามและประมุขทั้งสี่ให้เป็นหนึ่งเดียวกันได้ เมื่อนั้น เฉินผิงก็จะสามารถสั่งการเผ่าพันธุ์อสูรได้เกือบทั้งหมด และนั่นจะยิ่งทำให้ง่ายต่อการขยายอิทธิพลของเขาในอาณาจักรนิรันดร์
เนี่ยเหิงเริ่มรู้สึกมีความหวังขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงความลังเลใจของเฉินผิง เขารีบพูดเสริมด้วยความตื่นเต้นว่า “ถ้านายไว้ชีวิตฉันละก็ ฉันสาบานว่าจะจงรักภักดีและเชื่อฟังคำสั่งของนายทุกอย่าง ฉันรู้ว่านายคงไม่เชื่อใจฉัน ฉันสามารถมอบวิญญาณของฉันให้นายเก็บไว้ก็ได้ ถ้าฉันแสดงความไม่ซื่อสัตย์ออกมาเมื่อไหร่ นายก็สามารถฆ่าฉันได้ทุกเมื่อ”
เนี่ยเหิงเพิ่มเดิมพัน เพราะเขากลัวว่าจะไม่สามารถเกลี้ยกล่อมเฉินผิงได้
เขารู้สึกหวาดกลัวและสิ้นหวังอย่างถึงที่สุด เมื่อมองอู๋เฟยอวี่ที่ชีวิตกำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย ความรู้สึกหวาดกลัวก็คืบคลานเข้ามาในหัวใจของเนี่ยเหิงทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...