หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2602

“ใช่ครับ ผมต้องการร่วมมือกับท่าน ผมรู้ว่าท่านต้องการครอบครองนครแห่งจักรวรรดิอสูรของราชายี่เหอมาโดยตลอด และผมก็สามารถช่วยท่านทำสิ่งนั้นให้สำเร็จได้” หูอี้เซียวกล่าวพร้อมกับสายตาที่จับจ้องไปยังลี่หวัง

ลี่หวังมองที่ชายคนนั้นอย่างพินิจพิเคราะห์ครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะตอบว่า “คุณเข้าใจผิดแล้ว คุณหู ผมจะไปมีความปรารถนาแบบนั้นได้ยังไงกัน? เมื่อไม่นานมานี้ ราชายี่เหอเพิ่งบอกกับผมเองว่าเขาวางแผนที่จะจัดงานแต่งงานระหว่างลูกสาวของเขากับลูกชายของผม ถึงตอนนั้น เราก็จะได้เป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่ดี”

อย่างไรก็ตาม หูอี้เซียวกลับหัวเราะเบาๆ “ผมคงไม่จำเป็นต้องเสแสร้งอีกแล้ว ในเมื่อเราอยู่กันตามลำพังที่นี่ ท่านราชาลี่หวัง อันที่จริงแล้ว ราชายี่เหอได้ทำให้ผมต้องขุ่นข้องหมองใจและผมก็ต้องการสั่งสอนบทเรียนให้กับเขาสักหน่อย หากท่านยอมตกลงที่จะร่วมมือกับผม ผมจะกลั่นยาจำนวนมากและจัดหาทรัพยากรต่างๆ ให้กับท่าน หากเราร่วมมือกันก็จะไม่มีใครหน้าไหนในพื้นที่นี้จะต่อกรกับเราได้! ถ้าท่านต้องการสู้ศึกสงคราม สำนักอวี้ติ้งก็พร้อมที่จะสนับสนุนท่านอย่างแน่นอน ใครจะรู้? ท่านอาจสามารถรวบรวมเผ่าพันธุ์อสูรทั้งหมดให้เป็นหนึ่งเดียวก็เป็นได้ เมื่อถึงตอนนั้น ท่านก็จะได้เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดของเผ่าพันธุ์อสูร”

เขาเกลี้ยกล่อมชายคนนั้นอย่างไม่ลดละ โดยรู้ดีว่าผู้ฝึกบำเพ็ญอสูรทุกคนล้วนมีความฝันที่จะรวมเผ่าพันธุ์อสูรให้เป็นหนึ่งเดียว

ในปัจจุบัน เผ่าพันธุ์อสูรนั้นอยู่กันอย่างแตกแยกและกระจัดกระจายไปทั่วอาณาจักรนิรันดร์ ยิ่งไปกว่านั้น ความสัมพันธ์ระหว่างสามราชากับสี่ประมุขก็ไม่ได้เป็นไปอย่างสันติ พวกเขามักจะปะทะกันอยู่บ่อยครั้ง

ซ้ำร้ายไปกว่านั้น สำหรับนครแห่งจักรวรรดิอสูรของยี่เหอและนครหมิงลี่ ทั้งสองดินแดนนั้นอยู่ในบริเวณเดียวกัน ดังนั้นความขัดแย้งระหว่างพวกเขาจึงยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ยี่เหอต้องการให้ลูกสาวของเขาแต่งงานกับนครหมิงลี่ก็เพื่อสร้างความสัมพันธ์อันดีของทั้งสองฝ่าย

และแล้วลี่หวังก็เงียบไป แน่นอนว่าเขาวางแผนที่จะยึดครองดินแดนของยี่เหอมานานแล้ว การเป็นผู้ปกครองเผ่าพันธุ์อสูรทั้งหมดและได้ขึ้นสู่บัลลังก์สูงสุดนั้น ย่อมเป็นความฝันของผู้ฝึกบำเพ็ญอสูรทุกคน

ไม่นาน เขาจ้องเขม็งที่หูอี้เซียวและถามไปว่า “แล้วคุณหวังว่าจะได้อะไรจากการช่วยผมถึงขนาดนี้ คุณหู? คงไม่ใช่ว่าแค่อยากจะทำบุญเท่านั้นหรอกนะ?”

เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายนั้นมีแรงจูงใจแอบแฝง มิฉะนั้นหูอี้เซียวคงไม่เสนอตัวเพื่อช่วยเขาเช่นนี้

“ขอเรียนตามตรงครับ ที่ผมเสนอให้ท่านช่วยจัดการกับราชายี่เหอก็เพราะว่าผมต้องการตัวคนๆ หนึ่งครับ” หูอี้เซียวยอมรับ

“ต้องการตัวคนๆ หนึ่งอย่างนั้นเหรอ?” ลี่หวังตกใจ เขามองชายคนนั้นอย่างแปลกประหลาด “อย่าบอกนะว่าคุณเองก็ถูกใจลูกสาวของยี่เหอด้วย คุณหู? คุณอยากมีความสุขกับลูกสาวของเขา แต่เขาไม่เห็นด้วย คุณเลยมาขอความร่วมมือจากผมเพื่อที่จะกำจัดเขาและได้ตัวลูกสาวของเขาไปอย่างนั้นเหรอ?”

แค็ก! แค็ก! แค็ก!

เมื่อลี่หวังได้ยินเหตุผลที่อยู่เบื้องหลัง เขาก็พยักหน้าเห็นด้วย “ตกลง ผมจะร่วมมือกับคุณ คุณหู คุณต้องการให้ผมทำอะไรก็แค่บอกออกมาได้เลย”

เมื่อได้รับคำตอบตกลงจากชายผู้นี้ หูอี้เซียวอุทานออกมาด้วยความยินดี “เพื่อเป็นการแสดงความจริงใจ ท่านราชาลี่หวัง ผมจะอยู่และกลั่นยาสำหรับนครหมิงลี่เป็นการส่วนตัว แต่เมื่อใดผมต้องการให้ท่านเคลื่อนไหว ท่านก็โปรดอย่างนิ่งดูดาย”

“ไม่ต้องห่วง คุณหู ตอนนี้เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ผมจะทำตามที่คุณบอก” ลี่หวังกล่าว

"ยอดเยี่ยมเลยครับ! ฮ่าฮ่า…”

หูอี้เซียวจับมือกับชายผู้นั้นพร้อมหัวเราะออกมาอย่างร่าเริง