เฉินผิงขมวดคิ้วพลางครุ่นคิดในใจ ฉันแน่ใจว่าเจ้าตุ่นอสูรตัวนี้มาจากเผ่าพันธุ์อสูรอย่างแน่นอน และดินแดนอสูรแห่งเดียวที่ใกล้กับหมู่บ้านหินที่สุดที่ฉันรู้จักคือนครแห่งจักรวรรดิอสูรของราชายี่เหอ หากเจ้าอสูรตัวนี้มาขโมยธนูศักดิ์สิทธิ์ตามคำสั่งของราชายี่เหอจริง ฉันก็ไม่มีอะไรที่ต้องกลัว สิ่งที่ฉันกังวลคือการปล่อยให้ธนูตกอยู่ในมือของเผ่าพันธุ์อสูรอื่นมากกว่า!
“เนี่ยเหิง นอกจากนครแห่งจักรวรรดิอสูรของราชายี่เหอแล้ว มีดินแดนอสูรอื่นที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้านหินอีกมั้ย?”
ในฐานะศิษย์เอกของสำนักอวี้ติ้งแล้ว เนี่ยเหิงย่อมต้องรู้จักกองกำลังอื่นๆ เป็นอย่างดี
"มีสิ นครหมิงลี่ที่ปกครองโดยราชาลี่หวังซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านหินไปประมาณสามร้อยกิโลเมตรเท่านั้น” เนี่ยเหิงตอบ “นครหมิงลี่และนครแห่งจักรวรรดิอสูรตั้งอยู่ทางทิศใต้และทิศเหนือของหมู่บ้านหินตามลำดับ ในขณะที่ที่อยู่อาศัยของมนุษย์อยู่ตรงกลาง”
เฉินผิงนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง เอ๊ะ ฉันไม่มีทางรู้ได้เลยว่าตุ่นอสูรที่มาขโมยธนูศักดิ์สิทธิ์ไปนั้นมาจากนครหมิงลี่หรือนครแห่งจักรวรรดิอสูรกันแน่! แต่มันคงจะใช้เวลานานเกินไปหากฉันเดินทางไปที่นครแห่งจักรวรรดิอสูรตอนนี้...
ขณะที่เฉินผิงยังคงครุ่นคิดหาทางออกอยู่นั้น หลางเฟิงก็ทำให้ทุกคนประหลาดใจด้วยการพาอาหลี่กลับมาที่หมู่บ้าน
แม้ว่าอาหลี่จะฟื้นตัวเต็มที่หลังจากพักผ่อนมาหลายวัน แต่หลางเฟิงก็ยืนยันที่จะพาเขากลับบ้านเพื่อความปลอดภัยของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...