หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2604

เฉินผิงขมวดคิ้วพลางครุ่นคิดในใจ ฉันแน่ใจว่าเจ้าตุ่นอสูรตัวนี้มาจากเผ่าพันธุ์อสูรอย่างแน่นอน และดินแดนอสูรแห่งเดียวที่ใกล้กับหมู่บ้านหินที่สุดที่ฉันรู้จักคือนครแห่งจักรวรรดิอสูรของราชายี่เหอ หากเจ้าอสูรตัวนี้มาขโมยธนูศักดิ์สิทธิ์ตามคำสั่งของราชายี่เหอจริง ฉันก็ไม่มีอะไรที่ต้องกลัว สิ่งที่ฉันกังวลคือการปล่อยให้ธนูตกอยู่ในมือของเผ่าพันธุ์อสูรอื่นมากกว่า!

“เนี่ยเหิง นอกจากนครแห่งจักรวรรดิอสูรของราชายี่เหอแล้ว มีดินแดนอสูรอื่นที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้านหินอีกมั้ย?”

ในฐานะศิษย์เอกของสำนักอวี้ติ้งแล้ว เนี่ยเหิงย่อมต้องรู้จักกองกำลังอื่นๆ เป็นอย่างดี

"มีสิ นครหมิงลี่ที่ปกครองโดยราชาลี่หวังซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านหินไปประมาณสามร้อยกิโลเมตรเท่านั้น” เนี่ยเหิงตอบ “นครหมิงลี่และนครแห่งจักรวรรดิอสูรตั้งอยู่ทางทิศใต้และทิศเหนือของหมู่บ้านหินตามลำดับ ในขณะที่ที่อยู่อาศัยของมนุษย์อยู่ตรงกลาง”

เฉินผิงนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง เอ๊ะ ฉันไม่มีทางรู้ได้เลยว่าตุ่นอสูรที่มาขโมยธนูศักดิ์สิทธิ์ไปนั้นมาจากนครหมิงลี่หรือนครแห่งจักรวรรดิอสูรกันแน่! แต่มันคงจะใช้เวลานานเกินไปหากฉันเดินทางไปที่นครแห่งจักรวรรดิอสูรตอนนี้...

ขณะที่เฉินผิงยังคงครุ่นคิดหาทางออกอยู่นั้น หลางเฟิงก็ทำให้ทุกคนประหลาดใจด้วยการพาอาหลี่กลับมาที่หมู่บ้าน

แม้ว่าอาหลี่จะฟื้นตัวเต็มที่หลังจากพักผ่อนมาหลายวัน แต่หลางเฟิงก็ยืนยันที่จะพาเขากลับบ้านเพื่อความปลอดภัยของเขา