หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2619

“อะไรที่แล้วมาก็ให้มันแล้วไป ปล่อยให้เขาตำตามใจเขาเถอะ หากเขาต้องการจะแก้แค้นละก็ผมก็จะรออยู่ตรงนี้” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้มและดูไม่สะทกสะท้าน

เนี่ยเหิงถามว่า “คุณเฉิน คุณไม่ไปพักที่บ้านของผมเหรอ? อย่างน้อยสภาพแวดล้อมที่นี่ก็ดีกว่าที่เชิงเขามากนะ”

"ไม่ล่ะ ขอบคุณ ผมยังอยากอยู่กับท่านผู้อาวุโสสามมากกว่า” ด้วยเหตุนี้ เฉินผิงจึงมุ่งหน้าออกจากฐานที่ตั้งของสำนักอวี้ติ้ง

หลังจากที่เขากลับมาถึงที่บ้านหลังเก่าที่ทรุดโทรมของผู้อาวุโสสามแล้ว ผู้อาวุโสสามก็เอาแต่จ้องมองไปที่เหรียญตราเขตประตูชั้นในที่เฉินผิงนำกลับมา และอดไม่ได้ที่จะถามเขาด้วยความประหลาดใจ “คุณเฉิน คุณทำการประเมินเสร็จเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?”

เฉินผิงพยักหน้า “ผมว่ามันค่อนข้างง่ายนะครับ”

"ก็จริงอยู่ การประเมินที่จัดไว้สำหรับเหล่าลูกศิษย์ที่อยู่ในเขตประตูชั้นนอกจะขวางทางคุณได้ยังไง? ในเมื่อคุณผ่านการประเมินแล้วก็ถือว่าคุณเป็นสมาชิกของสำนักอวี้ติ้ง อยู่ที่นี่และคอยฝึกฝนไปก่อนสักสองสามวัน เมื่อชลาธารโอสถเปิดออกเมื่อไหร่ ฉันจะช่วยพาคุณไปที่นั่นเอง แต่ว่าที่นี่นั้นแทบจะไม่มีทรัพยากรใดๆ เลย ฉันไม่มีอะไรจะให้คุณ ดังนั้นคุณจึงทำได้เพียงพึ่งพาพลังวิญญานจากสวรรค์และโลกเพื่อฝึกฝนเท่านั้น” ผู้อาวุโสสามกล่าวด้วยความรู้สึกผิด ท้ายที่สุด เฉินผิงได้ทำการรักษาเขาแต่เขาก็กลับไม่มีสิ่งใดตอบแทนน้ำใจของเฉินผิง

“ขอบคุณครับ ท่านผู้อาวุโสสาม แค่เพียงโอกาสที่จะได้เข้าสู่ชลาธารโอสถก็เกินพอแล้วครับ แล้วตอนนี้คุณรู้สึกเป็นยังไงบ้างครับ?” เฉินผิงถามและตรวจอาการของผู้อาวุโสสาม หากไม่มีภาวะแทรกซ้อน ยาเม็ดที่ฉันทำให้เมื่อวานน่าจะสามารถกำจัดพิษในร่างกายเขาได้ทั้งหมด